عاشقانه

اگر چه قصه ی مرا، خیال تو سیاه کرد
نباید از تو دور شد، نباید اشتباه کرد
تو آسمان نشینی و حسابت از زمین جداست
طبیعت شرور را دل تو سر به راه کرد
در اوج بی ستارگی به رنج مبتلا شدم
جنون کهنه ات مرا اسیر قرص ماه کرد
خطوط دلنشین غم نشسته روی صورتت
زیاد توی چشم تو نمی شود نگاه کرد
اگر چه بی نشانه ای عجیب می پرستمت
تو علتی که می توان به خاطرت گناه کرد
مصیبت همیشگی! چه بر دلم نشسته ای
بزرگی جهان تو مرا زیاده خواه کرد
.