انقلاب از شهر قم
انقلاب از شهر قم
الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : سَیأتی زَمانٌ تکونُ بَلْدةُ قُمّ وأهلُها حُجّةً علی الخلائقِ ، وذلکَ فی زمانِ غَیْبَةِ قائمِنا علیه السلام إلی ظُهورِهِ ، ولولا ذلکَ لَسَاخَتِ الأرضُ بأهلِها . وإنَّ الملائکةَ لَتَدْفَعُ البَلایا عَن قُمّ وأهلِهِ ، وما قَصدَهُ جَبّارٌ بسُوءٍ إلّا قَصمَهُ قاصِمُ الجَبّارِینَ . (1)
امام صادق علیه السلام : روزگاری خواهد آمد که شهر قم و مردمان آن بر دیگر مردمان حجّت باشند. آن روزگار از زمان غیبت قائم علیه السلام ماست تا هنگام ظهورش. اگر چنین نبود زمین اهل خود را در کامش فرو می برد . فرشتگان بلایا را از قم و مردم قم دور می کنند. هیچ ستمگری آهنگ بدی به آنان نمی کند مگر آن که در هم شکننده ستمگران او را در هم می شکند.
بحار الأنوار عن عَفّانِ البَصرِیّ : قالَ لی[الإمامُ الصادقُ علیه السلام ] : أتدری لِمَ سُمّیَ قُمّ ؟ قلتُ : اللّه ُ ورسولُهُ وأنتَ أعلَمُ ، قالَ : إنّما سُمّیَ قُمّ لأنَّ أهلَهُ یَجتَمِعونَ معَ قائمِ آلِ محمّدٍ صلواتُ اللّه ِ علَیهِ ، ویَقومونَ مَعهُ ویَسْتَقیمونَ علَیهِ ویَنْصُرونَهُ . (2)
بحار الأنوار ـ به نقل از عفّان بصری ـ : امام صادق علیه السلام به من فرمود : آیا می دانی چرا گفته اند قم؟ عرض کردم: خدا و پیامبرش و شما بهتر می دانید. فرمود: از آن رو قم را قم نامیده اند که مردم آن بر گرد قائم آل محمّد صلوات اللّه علیه فراهم می آیند و همراه او قیام می کنند و در راه او پایداری می ورزند و یاری اش می رسانند.
الإمامُ الکاظمُ علیه السلام : رجُلٌ مِن أهلِ قُمّ یدعو النّاسَ إلی الحقِّ ، یَجْتَمِعُ مَعهُ قَومٌ کَزُبرِ الحدیدِ ، لا تُزِلُّهُمُ الرِّیاحُ العَواصِفُ ، ولا یَمَلّونَ مِن الحَربِ ، ولا یَجْبُنونَ ، وعلی اللّه ِ یَتَوکّلونَ ، والعاقِبَةُ للمُتّقِینَ . (3)
امام کاظم علیه السلام : مردی از قم مردم را به حق فرامی خواند و بر گرد او مردمانی فراهم می آیند که چونان پاره های آهن استوارند، طوفان ها آنها را به لرزه نمی اندازد و از جنگ خسته نمی شوند و بزدلی نشان نمی دهند، به خدا توکّل دارند و فرجام از آنِ پرهیزگاران است.
بحار الأنوار عن بعضِ أصحابِنا : کنتُ عندأبی عبدِ اللّه ِ علیه السلام جالِسا إذْ قَرأَ هذهِ الآیةَ: «فَإذا جاءَ وعدُ اُولاهما بعَثْنا علیکم عِبادا لنا اُولی بأسٍ شدیدٍ فجاسُوا خِلالَ الدِّیارِ وکانَ وَعْدا مفعولاً» (4) فقُلنا : جُعِلْنا فِداکَ ، مَن هؤلاءِ؟ فقالَ، ثلاثَ مَرّاتٍ : هُمْ واللّه ِ أهلُ قُمّ . (5)
بحار الأنوار ـ به نقل از یکی از شیعیان ـ : درحضور ابوعبداللّه (امام صادق علیه السلام ) نشسته بودم که این آیه را تلاوت کرد: «چون از آن دو [وعده]، وعده نخستین در رسد بندگان خویش را که جنگاورانی دلاورند بر سرتان فرستیم. پس آنها [حتی] درون خانه ها را [هم ]می کاوند و این وعده ای انجام شدنی است» . عرض کردیم: فدایت شویم، اینان کیانند؟ سه بار فرمود : به خدا قسم آنان مردمان قم هستند.
(1) بحار الأنوار : 60/213/22.
(2) بحار الأنوار : 60/216/ 38
(3) بحار الأنوار : 60/216/37.
(4) الإسراء : 5.
(5) بحار الأنوار : 60/216/ 40.
الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : سَیأتی زَمانٌ تکونُ بَلْدةُ قُمّ وأهلُها حُجّةً علی الخلائقِ ، وذلکَ فی زمانِ غَیْبَةِ قائمِنا علیه السلام إلی ظُهورِهِ ، ولولا ذلکَ لَسَاخَتِ الأرضُ بأهلِها . وإنَّ الملائکةَ لَتَدْفَعُ البَلایا عَن قُمّ وأهلِهِ ، وما قَصدَهُ جَبّارٌ بسُوءٍ إلّا قَصمَهُ قاصِمُ الجَبّارِینَ . (1)
امام صادق علیه السلام : روزگاری خواهد آمد که شهر قم و مردمان آن بر دیگر مردمان حجّت باشند. آن روزگار از زمان غیبت قائم علیه السلام ماست تا هنگام ظهورش. اگر چنین نبود زمین اهل خود را در کامش فرو می برد . فرشتگان بلایا را از قم و مردم قم دور می کنند. هیچ ستمگری آهنگ بدی به آنان نمی کند مگر آن که در هم شکننده ستمگران او را در هم می شکند.
بحار الأنوار عن عَفّانِ البَصرِیّ : قالَ لی[الإمامُ الصادقُ علیه السلام ] : أتدری لِمَ سُمّیَ قُمّ ؟ قلتُ : اللّه ُ ورسولُهُ وأنتَ أعلَمُ ، قالَ : إنّما سُمّیَ قُمّ لأنَّ أهلَهُ یَجتَمِعونَ معَ قائمِ آلِ محمّدٍ صلواتُ اللّه ِ علَیهِ ، ویَقومونَ مَعهُ ویَسْتَقیمونَ علَیهِ ویَنْصُرونَهُ . (2)
بحار الأنوار ـ به نقل از عفّان بصری ـ : امام صادق علیه السلام به من فرمود : آیا می دانی چرا گفته اند قم؟ عرض کردم: خدا و پیامبرش و شما بهتر می دانید. فرمود: از آن رو قم را قم نامیده اند که مردم آن بر گرد قائم آل محمّد صلوات اللّه علیه فراهم می آیند و همراه او قیام می کنند و در راه او پایداری می ورزند و یاری اش می رسانند.
الإمامُ الکاظمُ علیه السلام : رجُلٌ مِن أهلِ قُمّ یدعو النّاسَ إلی الحقِّ ، یَجْتَمِعُ مَعهُ قَومٌ کَزُبرِ الحدیدِ ، لا تُزِلُّهُمُ الرِّیاحُ العَواصِفُ ، ولا یَمَلّونَ مِن الحَربِ ، ولا یَجْبُنونَ ، وعلی اللّه ِ یَتَوکّلونَ ، والعاقِبَةُ للمُتّقِینَ . (3)
امام کاظم علیه السلام : مردی از قم مردم را به حق فرامی خواند و بر گرد او مردمانی فراهم می آیند که چونان پاره های آهن استوارند، طوفان ها آنها را به لرزه نمی اندازد و از جنگ خسته نمی شوند و بزدلی نشان نمی دهند، به خدا توکّل دارند و فرجام از آنِ پرهیزگاران است.
بحار الأنوار عن بعضِ أصحابِنا : کنتُ عندأبی عبدِ اللّه ِ علیه السلام جالِسا إذْ قَرأَ هذهِ الآیةَ: «فَإذا جاءَ وعدُ اُولاهما بعَثْنا علیکم عِبادا لنا اُولی بأسٍ شدیدٍ فجاسُوا خِلالَ الدِّیارِ وکانَ وَعْدا مفعولاً» (4) فقُلنا : جُعِلْنا فِداکَ ، مَن هؤلاءِ؟ فقالَ، ثلاثَ مَرّاتٍ : هُمْ واللّه ِ أهلُ قُمّ . (5)
بحار الأنوار ـ به نقل از یکی از شیعیان ـ : درحضور ابوعبداللّه (امام صادق علیه السلام ) نشسته بودم که این آیه را تلاوت کرد: «چون از آن دو [وعده]، وعده نخستین در رسد بندگان خویش را که جنگاورانی دلاورند بر سرتان فرستیم. پس آنها [حتی] درون خانه ها را [هم ]می کاوند و این وعده ای انجام شدنی است» . عرض کردیم: فدایت شویم، اینان کیانند؟ سه بار فرمود : به خدا قسم آنان مردمان قم هستند.
(1) بحار الأنوار : 60/213/22.
(2) بحار الأنوار : 60/216/ 38
(3) بحار الأنوار : 60/216/37.
(4) الإسراء : 5.
(5) بحار الأنوار : 60/216/ 40.
۳.۶k
۲۵ مرداد ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.