سرت را قدری بیاور جلوتر تا باز هم آهستهتر بگویم

سرت را قدری بیاور جلوتر تا باز هم آهسته‌تر بگویم:
بهترین دوستِ انسان، انسان است نه کتاب!
کتاب‌ها، تا آن حد که رسمِ دوستی و انسانیت بیاموزند، معتبرند، نه تا آن حد که مثل دریایی مُرده از کلماتِ مُرده، تو را در خود غرق کنند و فرو ببرند.
تو در کوچه‌ها انسان خواهی شد نه در لابه‌لای کتاب‌ها.
تو در کوه‌ها، در جاده‌ها، و در کنارِ ستمدیدگانِ واقعی، رسم زندگی را یاد خواهی گرفت نه با غوطه خوردن در آثاری که در اتاق‌های دربسته نوشته شده و نویسندگانش هرگز نسیم را ندانسته‌اند و قایقی در تَنِ طوفان را...