دنیا رو می خوام فقط برای نفس زدن توو روضه ها

همیشه داده به این ناتوان؛ توان! روضه
برای من بنویس جایِ آب و نان، روضه

حسین(ع) گفتم و محض شلوغیِ محشر
سپرد دستِ دلم نامۂ امان؛ روضه

تویی تو! حلقۂ وصل مذاهب و ادیان
گرفته اند برایت مسیحیان، روضه

نمازها به نماز تو می شود ملحق
اگر که خوانده شود قبلِ هر اذان، روضه

چه عاشقانه شهیدِ غم تو خواهم شد
بگیرد از منِ عاصی اگر که جان! روضه

"هنوز عاشق این حسّ مشترک هستم 
قرارِ قلب من و صاحب الزمان(عج) روضه"

سلام حضرت صاحب-حسینِ زمان
به اذن تو شده بر پا در آسمان روضه

بیا شبی بنشین روی منبر هیئت
دلم گرفته! برایم کمی بخوان روضه

بیا و منتقمانه به کعبه تکیه بزن
بگیر در وسطِ صحن جمکران روضه

به یادِ آن تن افتاده بی کفن بر خاک
گرفته ای سرِ یک قبر بی نشان روضه

«سری به نیزه بلند است» آه یا زینب(س)
تنی نشسته به خون! وای شد عیان روضه!

_یا ربّ الزّینب بحقّ الزّینب إشف صدر الزّینب بظهور الحجّه