عاشقانه

یک عمر اگر فـدای تـو بودم مرا ببخش
آواره در هـوای تـو بـودم مـرا ببـخش
گفتـی بـه مـن عـلاقـه نداری، ولی اگر
من همچنـان گدای تو بودم مرا ببخش
غیـر از غمـت نبـود مـرا دین و مذهبی
من بنده ی، خدای تو بودم ، مرا ببخش
بـا آن هـمه جفـایت اگر بـاز هـم عزیز
مـن یـارِ بـا وفای تـو بودم، مرا ببخش
یک عمر اگر به هر که رسیدم به هر کجا
گفتـم کـه آشنـای تـو بودم مرا ببخش
ایـن اتفـاقِ عشق، کـه تقصیرِ مـن نبود
بیمـارِ بی دوای تـو بـودم ، مـرا ببخش
همـدردِ دردهـای دلـم هیچ کس نشد
وقتی کـه در عـزای تو بودم، مرا ببخش