بکارت روح

میگفت ببین یه چیزی داریم به اسم بکارت روح...
آدم دلشو نگه میداره، فکر و ذهنش رو...
مراقبت میکنه هرکسی بهش نزدیک نشه...
بعد یه روز بهاری، تو اوج حال خوش و زندگی، یکی میاد که ادعاهای عجیبی میکنه...
برا ادعاهاش دلیل میاره...
دلیل های به ظاهر منطقی...
آدم کم کم نرم میشه...
باور میکنه این همون آدم که سالها بخاطرش چشمش رو روی‌ آدما بسته...
باور میکنه...
این باوره خیلی بده...
پرده از روی دلش برمیداره...
میگفت میدونی چرا وقتی اون میره، آدم دیگه نمیتونه خودش باشه؟ چون حس این رفتار دقیقا شبیه از دست رفتن بکارته...
ما تجاوز به روح هم داریم...
این یکی زن و مرد نمیشناسه...
به نظرم خدا باید همونقدر که برای بکارت جسم آدما قانون میذاره برای بکارت روحشون هم قانون بذاره...
حتی بیشتر...