باید حدود سال میگذشت تا مردم باورشان شود شاهرخ ضرغام

باید حدود ۴۰ سال می‌گذشت تا مردم باورشان شود شاهرخ ضرغام‌ها یک اتفاق نبودند؛ تا باورشان شود پرنده‌ شهادت به سر و لباس نگاه نمی‌کند؛ به قلب نظر می‌اندازد و اگر بوی عشق از آن به مشامش رسید، روی بام باطن پاک می‌نشیند و جان را به هدیه نزد دوست می برد.

شهید جواد محمدی حرّ دیگری است. حرّی که ۴۰ سال بعد از حرّ انقلاب، از جرگه‌ یخه بازگذاران و شلوار شش جیب پوشان و پاشنه کفش خوابانان به خیل شهدا پیوست تا شاهد دیگری باشد بر اینکه داش مشتی‌ها هم عاشق می شوند؛ عاشق خدا.

جواد محمدی علیرغم تیپ خاص و رفتار داش مشتی طورش دل در گرو آرمان‌ها و ارزش‌هایی داشت که حتی حاضر بود، در راه آن‌ها جان خود را نیز فدا کند. با اینکه نحوه‌ لباس پوشیدن و صحبت کردنش اصلا مثل دیگر هم قطارانش نبود، ولی به گفته‌ هرکس که با او چند دقیقه‌ای نشست و برخاست کرده بود، رفتارش رنگ و بوی خدایی داشت. از مهربانی اش بوی بهشت می‌آمد، از غیرتش بوی ذوالفقار علی (ع) و از نمازهایش بوی معراج.
کتاب "دختر‌ها بابایی اند" روایتی است پر احساس از زندگی شهید مدافع حرم جواد محمدی که به قلم بهزاد دانشگر در قطع رقعی و ۲۷۲ توسط انتشارات شهید کاظمی منتشر شده است.