شادمان از آن هستیم که خود را از بند دین رها ساخته ایم،
شادمان از آن هستیم که خود را از بند دین رها ساخته‌ایم،
اما آیا نوعی اخلاق طبیعی به حد کافی نیرومند به وجود آورده‌ایم که توانا باشد غرایز چپاول، پرخاشگری، و شهوت‌رانی ما را مهار کرده، از سقوط تمدن به ورطه آز، بی‌عفتی و جنایت جلوگیری کند؟
آیا واقعا دیگر اهل تعصب نیستیم، یا تنها تعصب مذهبی را به خصومت‌های ملی، نژادی و آرمانی تبدیل کرده‌ایم؟
آیا منش و رفتارمان از گذشته بهتر شده است یا بدتر؟
ویل دورانت
درس‌های تاریخ، فصل “آیا پیشرفت، واقعی است؟”
اما آیا نوعی اخلاق طبیعی به حد کافی نیرومند به وجود آورده‌ایم که توانا باشد غرایز چپاول، پرخاشگری، و شهوت‌رانی ما را مهار کرده، از سقوط تمدن به ورطه آز، بی‌عفتی و جنایت جلوگیری کند؟
آیا واقعا دیگر اهل تعصب نیستیم، یا تنها تعصب مذهبی را به خصومت‌های ملی، نژادی و آرمانی تبدیل کرده‌ایم؟
آیا منش و رفتارمان از گذشته بهتر شده است یا بدتر؟
ویل دورانت
درس‌های تاریخ، فصل “آیا پیشرفت، واقعی است؟”
۷.۵k
۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۹)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.