عاشقانه

ای آنکه دلت پیش دلم نیست، کجایی
در خلوتِ دل جای تو  خالیست، کجایی
چون ماهِ بهاری همه روز در تب و تابی
تو سایه ات بالای سرم نیست، کجایی
چون عشقِ معلّق تو به هر بام پریدی
ای روشنی خانه ام ای دوست، کجایی
"با ما بِه از این باش که با خلق جهانی"
این جمله در  این شعر چه عالیست، کجایی
چون گمشدی از دیده چه پنهان تو برفتی
این دوری تو بحث چرائیست ... کجایی؟