وقت ظهور به امام دوازدهم می گویند (یاتی بدین جدید)
محمّد بن مُسلِم گفت: مردی از امام صادق(ع) پرسید: قیام کننده ی شما کی ظاهر می شود؟ فرمود: هنگامی که گمراهی زیاد و هدایت کم شود؛ ستم و تباهی بسیار و درستی و راستی اندک گردد؛ مردان به مردان و زنان به زنان بسنده کنند؛ فقها به دنیا روی آورند و بیشتر مردمان به شعرها و شاعران گرایند؛ گروهی از اهل بدعت ها مسخ شوند، به گونه ای که بوزینه و خوک گردند...(گزیده ی کفایة المهتدی، ص ۲۸۶، ذیل ح ۳۹)
درباره امام زمان گفته شده است: «یأتی بقضاء جدید»؛ منظور از قضاء جدید چیست؟
منظور از دین جدید این است که در زمان غیبت، بدعت هایی در دین گذاشته می شود و احکامی از اسلام و قرآن بر طبق میل مردم تفسیر می شود و حدود و احکام چنان فراموش می شوند که گویا اصلاً از اسلام نبودند. وقتی که حضرت مهدی ظهور کردند، بدعت ها را ابطال می کنند و احکام خدا را به همان گونه‌ای که صادر شده بود، ظاهر می سازند. حدود اسلامی را بدون سهل انگاری اجرا می کنند و معلوم است که برای مردم چنین برنامه ای تازگی دارد.
ابن عبّاس از حادثۀ مسخ شدن بعضی از دانشمندان دین در زوراء، در پیِ وزیدن بادی سرخ در این شهر، خبر داده است: باد سرخی در زوراء می وزد که مردم نمی شناسندش. پس به عالمانشان پناه می برند و چنین می یابند که آنان بوزینگان و خوکانی گشته اند که صورت هاشان سیاه و چشم هاشان کبود است(التشریف بالمنن، ص ۲۸۳، ب ۷۲، ح ۴۱۰، فتن سُلَیلی). هرچند به طور قطعی نمی دانیم که مراد از «زوراء» در کلام ابن عبّاس، شهر بغداد یا منطقۀ «پشت ری» (بخش شمالی تهران جدید) است، از دو سخن امام صادق(ع) هویداست که عذاب مسخ، در پشت ری (تهران) هم واقع خواهد شد. اَعمَش از امام صادق(ع) نقل کرده است:. .. اهل شهری که «ری» نامیده می شود. ایشان دشمنان خدا، دشمنان رسول او و دشمنان معصومین هستند و جنگ با معصوم را جهاد و مال ایشان را غنیمت می پندارند و برای ایشان (اهل ری) عذاب خوارشدن در زندگی دنیا و آخرت بوده و برای ایشان عذابی ماندگار است...( بحار الأنوار، ج ۵۷، ص ۲۰۶، ب ۳۶، ح ۵. )
ابو بصیر می گوید: به ابو عبدالله(ع ) گفتم: سخن او (خداوند) عزّوجلّ: «عذاب خوارشدن در زندگی دنیا...»(سورۀ فصّلت، آیۀ ۱۶.)، آن عذاب خوارشدن در دنیا چیست؟ فرمود:« ای ابا بصیر، چه خواری ای سخت تر از آن که مرد در خانه، سراپرده، کنار برادرانش در میان خانواده اش باشد و ناگهان اهل خانه بر او گریبان چاک داده و یاری طلبند. مردم بپرسند: چه شده؟! گفته شود: فلانی همین الآن مسخ شد! پس گفتم: [مسخ] پیش از قیام قائم یا پس از آن [خواهد بود]؟ فرمود: نه، بلکه پیش از آن [خواهد بود] ( الغیبة، ص ۲۶۹، ب ۱۴، ح ۴۱.). گفتنی است، اگرچه در روایات اسلامی به زمان دقیق وقوع عذاب مسخ اشاره نشده است، به نظر می رسد این حادثه شگفت در ماه رمضان سال پیش از قیام امام مهدی(عج) رخ خواهد داد. نیز شایسته ی یادآوری است، چنان که در قرآن کریم، آمده، قوم عاد از جملۀ امّت هایی است که در گذشته گرفتار عذاب مسخ شده اند:امّا قوم عاد، پس به ناحق در زمین تکبّر ورزیدند. .. در نتیجه، در روزهایی شوم، تندبادی بر آنان فرستادیم تا به ایشان عذاب خوارشدن در زندگی دنیا را بچشانیم، و بی گمان، عذاب آخرت خوارکننده تر خواهد بود...(سوره فُصّلت، آیۀ ۶- ۱۵)
درباره امام زمان گفته شده است: «یأتی بقضاء جدید»؛ منظور از قضاء جدید چیست؟
منظور از دین جدید این است که در زمان غیبت، بدعت هایی در دین گذاشته می شود و احکامی از اسلام و قرآن بر طبق میل مردم تفسیر می شود و حدود و احکام چنان فراموش می شوند که گویا اصلاً از اسلام نبودند. وقتی که حضرت مهدی ظهور کردند، بدعت ها را ابطال می کنند و احکام خدا را به همان گونه‌ای که صادر شده بود، ظاهر می سازند. حدود اسلامی را بدون سهل انگاری اجرا می کنند و معلوم است که برای مردم چنین برنامه ای تازگی دارد.
ابن عبّاس از حادثۀ مسخ شدن بعضی از دانشمندان دین در زوراء، در پیِ وزیدن بادی سرخ در این شهر، خبر داده است: باد سرخی در زوراء می وزد که مردم نمی شناسندش. پس به عالمانشان پناه می برند و چنین می یابند که آنان بوزینگان و خوکانی گشته اند که صورت هاشان سیاه و چشم هاشان کبود است(التشریف بالمنن، ص ۲۸۳، ب ۷۲، ح ۴۱۰، فتن سُلَیلی). هرچند به طور قطعی نمی دانیم که مراد از «زوراء» در کلام ابن عبّاس، شهر بغداد یا منطقۀ «پشت ری» (بخش شمالی تهران جدید) است، از دو سخن امام صادق(ع) هویداست که عذاب مسخ، در پشت ری (تهران) هم واقع خواهد شد. اَعمَش از امام صادق(ع) نقل کرده است:. .. اهل شهری که «ری» نامیده می شود. ایشان دشمنان خدا، دشمنان رسول او و دشمنان معصومین هستند و جنگ با معصوم را جهاد و مال ایشان را غنیمت می پندارند و برای ایشان (اهل ری) عذاب خوارشدن در زندگی دنیا و آخرت بوده و برای ایشان عذابی ماندگار است...( بحار الأنوار، ج ۵۷، ص ۲۰۶، ب ۳۶، ح ۵. )
ابو بصیر می گوید: به ابو عبدالله(ع ) گفتم: سخن او (خداوند) عزّوجلّ: «عذاب خوارشدن در زندگی دنیا...»(سورۀ فصّلت، آیۀ ۱۶.)، آن عذاب خوارشدن در دنیا چیست؟ فرمود:« ای ابا بصیر، چه خواری ای سخت تر از آن که مرد در خانه، سراپرده، کنار برادرانش در میان خانواده اش باشد و ناگهان اهل خانه بر او گریبان چاک داده و یاری طلبند. مردم بپرسند: چه شده؟! گفته شود: فلانی همین الآن مسخ شد! پس گفتم: [مسخ] پیش از قیام قائم یا پس از آن [خواهد بود]؟ فرمود: نه، بلکه پیش از آن [خواهد بود] ( الغیبة، ص ۲۶۹، ب ۱۴، ح ۴۱.). گفتنی است، اگرچه در روایات اسلامی به زمان دقیق وقوع عذاب مسخ اشاره نشده است، به نظر می رسد این حادثه شگفت در ماه رمضان سال پیش از قیام امام مهدی(عج) رخ خواهد داد. نیز شایسته ی یادآوری است، چنان که در قرآن کریم، آمده، قوم عاد از جملۀ امّت هایی است که در گذشته گرفتار عذاب مسخ شده اند:امّا قوم عاد، پس به ناحق در زمین تکبّر ورزیدند. .. در نتیجه، در روزهایی شوم، تندبادی بر آنان فرستادیم تا به ایشان عذاب خوارشدن در زندگی دنیا را بچشانیم، و بی گمان، عذاب آخرت خوارکننده تر خواهد بود...(سوره فُصّلت، آیۀ ۶- ۱۵)
۳.۱k
۰۶ مهر ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.