عاشقانه

رنگِ لبخندِ تو ای دنیا! تماشایی نبود
آنچه ما دیدیم زینت بود، زیبایی نبود
هرچه را در جامِ هستی بود نوشیدم ولی
در شرابِ عمر، تلخی بود و گیرایی نبود
آنچه را مردم غریوِ کوچ می‌پنداشتند
هیچ غیر از ناله‌ی مرغانِ دریایی نبود
نیستم غمگین گر از من دل بریدند این و آن
عشق ورزیدن به جز تمرینِ تنهایی نبود
مشت بر دیوار و سر بر سنگ و دندان بر جگر
لب فروبستیم و راهی جز شکیبایی نبود.