تاریخ جهان - 46 (ویرایشِ 2)
تاریخ جهان - 46 (ویرایشِ 2)
___________________________
تا پیرامون (در حدود) سال 7000 پیشازادروز (قبل‌میلاد) ، قلمروهایِ «خویشفرمائیگرائی» (1) و «برده‌دارسالاری» (2) ، هر دو با راهکارآوریِ (فن‌آوریِ) «نوسنگی» (3) دوباره گسترش یافتند ؛ ولی همانجور که در کارنگاره (نقشه) می‌بینید ، «تپه‌آسیابی‌ها» (4) در این گاهبُرِش (مقطعِ زمانی) ، هنوز نتوانسته بودند که به «دجله-فرات پدفرازی (جنوبی)» ، نوبومروی (مهاجرت) بکنند ؛ و این پدیده ، به این چرائی (دلیل) بود که : در «دجله-فرات پدفرازی (جنوبی)» ، درست کمی پیش از برداشتِ کشت‌آوردها (محصولات زراعی) ، آب دو رود «دجله» و «فرات» ، بفراوانی سرریز می کرد.
(1) «خویشفرمائیگرائی» ، فرآوریشیوهای (تولیدی‌شیوه‌ای) بوده است که در آن ، همهء «کنشگران سودآورشی» (فعالان اقتصادی) ، هم دارای «سرمایه» بوده‌اند و هم «کار» میکرده‌اند ؛ ولی کسی برایِ کسِ دیگری ، «کار» نمیکرده است ؛ بلکه همهء «کنشگران سودآورشی» (فعالان اقتصادی) ، با روی آوردن به «همیارش» (تعاون) ، کارآوردها (محصولات) را فرآوری (تولید) میکرده‌اند ؛ و درخور (متناسب) با اندازهء «سرمایه» و «کار» خود ، از کارآوردها (محصولات) بهره می‌برده‌اند . پایابراین (بنابراین) ، در فرآوریشیوهء (شیوه‌ء تولیدیِ) «خویشفرمائیگرائی» ، بهره‌کشیِ «هومن از هومن» (انسان از انسان) ، یافت نمی‌شده است ؛ و بواژگانی دیگر ، در این فرآوریشیوه ، «مزدبگیر» (کارگر یا کارمند) ، «برده» ، و یا «کرایه‌نشین» (رعیت) ، یافت نمی‌شده‌اند ؛ چونکه همهء کنشگرانِ سودآورشی (فعالانِ اقتصادی) ، «خویشفرما» بوده‌اند ، که درآمدشان ، بخشی از «ارزشِ فرآوری (تولید) شده» بوده‌است.
(2) برده‌دارسالاری ، فرآوریشیوهای است که در آن ، برده‌دار ، از نیروهایِ کارِ خود ، که برده نامیده میشوند ، بهره‌کشی میکند ؛ ولی در پایانِ روندِ فرآوری (تولید) ، چیزیکه به برده‌‌ها میرسد ، یک جایِ خوابِ کوچک ، و یک خوراکِ کمینه‌ای (حداقلی) است ؛ تا بتوانند زنده بمانند و کار کنند.
(3) «نوسنگی» ، دربرگیرندهء نوآوری‌هایِ زیرساختی (زیربنائی) و روساختی (روبنائی) زیر بود است:
1- آغاز کشاورزی
2- آغاز رامسازیِ جانورانی مانند «بز» ، «گوسفند» ، و «گاو»
3- دستیابی به راهکارآوریِ (فن‌آوریِ) ساختِ خانه‌هایِ سنگی و رهائی‌یافتن از غارنشینی ، و پدید آمدن نخستین روستاهای جهان
4- آغاز پدید آمدن «دارایشِ خودینِ افزارهای فرآوری» (مالکیتِ خصوصیِ وسایلِ تولید) و بواژگانی دیگر ،«دارایشِ خودینِ سرمایه»
5- آغاز فرآوریشیوهء (شیوهءتولید) «خویشفرمائیگرائی»
6- آغاز ساخته شدن ابزارهائی برای «شمارش»
7- آغاز بافته شدن پارچه
8- ساخته شدن شخم‌ابزار
9- افزایشِ شتابانِ سرشمارهء (جمعیت) مردم
(4) رونهیدهء (منظورِ) من از «تپه‌آسیابی‌ها» ، هم خودِ مانایانِ (ساکنینِ) نخستین روستایِ جهان ، تپه‌آسیاب ؛ و هم مانایانِ (ساکنینِ) دیگر روستاهایِ «کوهستانِ زاگرس» در آن هنگام ، میباشد.
___________________________
تا پیرامون (در حدود) سال 7000 پیشازادروز (قبل‌میلاد) ، قلمروهایِ «خویشفرمائیگرائی» (1) و «برده‌دارسالاری» (2) ، هر دو با راهکارآوریِ (فن‌آوریِ) «نوسنگی» (3) دوباره گسترش یافتند ؛ ولی همانجور که در کارنگاره (نقشه) می‌بینید ، «تپه‌آسیابی‌ها» (4) در این گاهبُرِش (مقطعِ زمانی) ، هنوز نتوانسته بودند که به «دجله-فرات پدفرازی (جنوبی)» ، نوبومروی (مهاجرت) بکنند ؛ و این پدیده ، به این چرائی (دلیل) بود که : در «دجله-فرات پدفرازی (جنوبی)» ، درست کمی پیش از برداشتِ کشت‌آوردها (محصولات زراعی) ، آب دو رود «دجله» و «فرات» ، بفراوانی سرریز می کرد.
(1) «خویشفرمائیگرائی» ، فرآوریشیوهای (تولیدی‌شیوه‌ای) بوده است که در آن ، همهء «کنشگران سودآورشی» (فعالان اقتصادی) ، هم دارای «سرمایه» بوده‌اند و هم «کار» میکرده‌اند ؛ ولی کسی برایِ کسِ دیگری ، «کار» نمیکرده است ؛ بلکه همهء «کنشگران سودآورشی» (فعالان اقتصادی) ، با روی آوردن به «همیارش» (تعاون) ، کارآوردها (محصولات) را فرآوری (تولید) میکرده‌اند ؛ و درخور (متناسب) با اندازهء «سرمایه» و «کار» خود ، از کارآوردها (محصولات) بهره می‌برده‌اند . پایابراین (بنابراین) ، در فرآوریشیوهء (شیوه‌ء تولیدیِ) «خویشفرمائیگرائی» ، بهره‌کشیِ «هومن از هومن» (انسان از انسان) ، یافت نمی‌شده است ؛ و بواژگانی دیگر ، در این فرآوریشیوه ، «مزدبگیر» (کارگر یا کارمند) ، «برده» ، و یا «کرایه‌نشین» (رعیت) ، یافت نمی‌شده‌اند ؛ چونکه همهء کنشگرانِ سودآورشی (فعالانِ اقتصادی) ، «خویشفرما» بوده‌اند ، که درآمدشان ، بخشی از «ارزشِ فرآوری (تولید) شده» بوده‌است.
(2) برده‌دارسالاری ، فرآوریشیوهای است که در آن ، برده‌دار ، از نیروهایِ کارِ خود ، که برده نامیده میشوند ، بهره‌کشی میکند ؛ ولی در پایانِ روندِ فرآوری (تولید) ، چیزیکه به برده‌‌ها میرسد ، یک جایِ خوابِ کوچک ، و یک خوراکِ کمینه‌ای (حداقلی) است ؛ تا بتوانند زنده بمانند و کار کنند.
(3) «نوسنگی» ، دربرگیرندهء نوآوری‌هایِ زیرساختی (زیربنائی) و روساختی (روبنائی) زیر بود است:
1- آغاز کشاورزی
2- آغاز رامسازیِ جانورانی مانند «بز» ، «گوسفند» ، و «گاو»
3- دستیابی به راهکارآوریِ (فن‌آوریِ) ساختِ خانه‌هایِ سنگی و رهائی‌یافتن از غارنشینی ، و پدید آمدن نخستین روستاهای جهان
4- آغاز پدید آمدن «دارایشِ خودینِ افزارهای فرآوری» (مالکیتِ خصوصیِ وسایلِ تولید) و بواژگانی دیگر ،«دارایشِ خودینِ سرمایه»
5- آغاز فرآوریشیوهء (شیوهءتولید) «خویشفرمائیگرائی»
6- آغاز ساخته شدن ابزارهائی برای «شمارش»
7- آغاز بافته شدن پارچه
8- ساخته شدن شخم‌ابزار
9- افزایشِ شتابانِ سرشمارهء (جمعیت) مردم
(4) رونهیدهء (منظورِ) من از «تپه‌آسیابی‌ها» ، هم خودِ مانایانِ (ساکنینِ) نخستین روستایِ جهان ، تپه‌آسیاب ؛ و هم مانایانِ (ساکنینِ) دیگر روستاهایِ «کوهستانِ زاگرس» در آن هنگام ، میباشد.
۲۰۶
۱۴ دی ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.