کلبه شاعرانه

کلبه شاعرانه:
می توانی مست گردی در لب میخانه ام
وقت غمگین بودنت، تکیه کنی بر شانه ام
آمدی و در نگاه عاشقم شیرین شدی
تیشه ی فرهاد کو؟ از عشق تو دیوانه ام
نازنینم! مهر تو در سینه ام گل کرده است
عطر تو می آید از هر گوشه ی کاشانه ام
بر دل مینایی ات حیران شده آهوی دشت
می گدازد بال و پر در حسرتت پروانه ام
دوست دارم با همین شعرم تو را مهمان کنم
گفته بودی: پرتوقع نیستیّ و... " قانع ام "

شربتی از کنجبین باغ دل آورده ام
غم گذرگاهی ندارد کنج این ویرانه ام
بگذر از دنیای غمگین بودنت، با من بیا
رهسپار عشق شو، با طالع شاهانه ام