عاشقانه

رفتم که بی تو سر کنم صدشاخه گل پرپر کنم
رفتم  به  دنیای جنون  تا عاشقی  از سر کنم
رفتم به پیش ساقی وخودخمره اش گیرم بغل
می در پی نی نوشم  و شیرازه بر دفتر کنم
من می روم بگذر ز من یادت ز سر آرم برون
بر گرد عاشق پیشه گان شعرِ شبم از بر کنم
چندی بخود جامانده ام دل میکشم دامان غم
از این گذر هم پا برون اسکان به چشم ترکنم
دنیای پر خوف و خطر دامن کشیده هر گذر
رفتن  سزا شد  نازنین  دل بر دل اختر کنم