•|اربعین مشهدی|•

•|اربعین مشهدی|•
بر سفره
عشق تو دِگر
کـــیستم.
تو امام رضایی
و من نوکری
بیش نــــــــــیستم.
تو شاه
کرم در همه ی
دنیایی
من درب منزل تو
جز غلام
هیچ نیستم.
ای شَهِ خوبان
مرا فرصت بده.
تا بگیرم در بغل
قبر آقایم رضا «عـــــــــلیه السلام»
تو همه چیز منی
منبع مــــــــــهر و روشنی
چون تو هستی من
زمین خواهم چه کار؟
تو به من مهر می‌کنی
من ذره ذره آب خواهم
شد.
در زمــــــــــین افتاده و
گلبرگ گـــــــــلها خواهم شد.
مهربانی تو اندازه ندارد
_یا علی_
حتی مهر به گلبرگ بیابان هم رسد.
من به عشق نوشتم
تا که درمــــــــــانم کنی.
من به قطره های
آب
صحن تو
لب تشنه ام.
گر مرا طــــــــــلب کنی
آنی بدان خدمت درآم.
در کنار تو به جنگ
خیر و شر
من در بیام.
آقای عــــــــــزیز ما
تو می دانی چقدر
من دلم خواهد که یکبار
دگر مشهــــــــد بیام.
قسمــــــــــت نمی شه آقا
روی تو رو ببینم
من در کنار صحنت
رو به رویت بشینم.
مجبور شــــــــــدم آقایم
کمیل امشب هم باز
از پنجره ی خانه
زنده حرم ببینم.
دل پرزده به سمتت
جســــــــــمم ولی در اینجاست.
روزی امسال من
یه اربعین کربلاست.
به جای صحن و سرایت
پنجره فولادم من.
من کل ســــــــــال فقط
مشهد طلبکارم ،
من حالا
سمت چپ مناره ام
برای تو نوشتم
چونکه دوست دارم من.
کاشکی میشد ببینم
روزی کنار حرم
غوغا شده دوباره.
کنار صــــــــــحن پشتی شفا دادی
دوباره.
کاشکی دوام بیارم
اماممو ببینم
توی صحن و سرایت
کنار او بشینم.
طلب دارم آقا جون
طلبکارم من از تو
یه مشــــــــــهد برا کل عمر
طلب دارم من از تو.
یعنی میشه کنارت
خونه ی خسته ام باشه؟
هر روز صبح کنار تو
چشمامو وا کنم من ؟
ولی از حق نگذریم
امسال کردی
رو سفید
هر چی فرشته بودش
فرستـادی رو زمین
دسته دسته خادمات
توی راه اربعین
نذری می دادند بهم
کـمک می کردند بهم
از یه طرف چایی هات
چه بوی خوبی داشتش.
از یه طرف غذاهات
بوی حرـم رو داشتش.
فعلا باید من برم
دوباره بر می گردم
من توی صحن دنبال
چه جای خوب میگردم.
یه جا برای حرفام...ـــــــــ....

_السلام علیک یا علی ابن موسی رضا«علیه السلام»