یه جاهایی تنهایی خیلی هم بد نیست

یه جاهایی تنهایی خیلی هم بد نیست ...

وقتی میری جلو آینه و یاد این همه سال زندگی میفتی و آرزو هایی ک داشتی ،ب خودت میگی من همونیم ک تو ٧-٨ سالگی ارزوشو داشتم؟؟
وقتی همونجا ی لحظه اسم خودتو صدا میکنی و حس میکنی چقدر دلت واست خودت تنگ شده
اونجاس ک میفهمی لحظه هاتو،حستو،پای چه کسایی دادی و الان اونا کجای زندگیتن ...
اونجاس که باید تنها تنها دستتو ب زانو بگیری و بلند شی و حداقل یه لحظه هایی و فقط و فقط واسه خودت زندگی کنی ...

تنها بودن تو ی لحظه هایی فقط یه چیزو ب آدم یاد میده... قوی بودن ...