برای مظلوم سامرا
✍ برای مظلوم سامرا
باید دربارهٔ مظلومیّت امام هادی علیهالسلام عمیقتر فکر کرد.
پس از امام صادق علیهالسلام، هیچکدام از ائمه نتوانستند بهطور کامل در مدینه زندگی کنند و همگی ـ از امام کاظم تا امام حسن عسکری علیهمالسلام ـ بهدستور خلفای عباسی به مرکز حکومت احضار و تحت نظر قرار گرفتند.
در میان این شش امام مظلوم، شرایط امام هادی و فرزند بزرگوارشان علیهماالسلام از همه دشوارتر بود.
چرا؟
زیرا امام کاظم و امام جواد علیهماالسلام در بغداد و امام رضا علیهالسلام در مرو اقامت داشتند؛ شهرهایی مسلماننشین و آشنا با شأن اهلبیت علیهمالسلام. به همین دلیل میبینیم که تشییع پیکر امام کاظم علیهالسلام در بغداد با تجلیل مردم همراه شد، یا هنگام حرکت امام رضا علیهالسلام برای نماز جمعه در مرو، شهر بهکلی مملو از جمعیت گردید و مأمون ناچار شد ایشان را از ادامهٔ مسیر بازگرداند.
اما امام هادی و امام حسن عسکری علیهماالسلام به سامرّاء منتقل شدند؛ شهری که بهسبب استقرار لشکریان عباسی «عَسکر» نامیده میشد. این شهر اساساً برای دوری از اعتراض مردم بغداد بنا شد، پس از آنکه مردم به خشونت و توحش سربازان عباسی اعتراض کرده بودند. سامرّاء شهری کمجمعیت و نظامی بود که در آن، سپاهیان خشن و بیخبر از دین و اهلبیت پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله مستقر بودند.
یعنی این دو امام بزرگوار، در تبعید و در میان قومی جنگجو، بیحرمت و ناآشنا با جایگاه اهلبیت علیهمالسلام زندگی میکردند؛ مردمی که برای هیچکس حرمتی قائل نبودند. داستان جسارتها و آزارهایی که بر ایشان رفت، مشهور است و نیازی به تکرار آنها نیست.
از برجستهترین جلوههای مظلومیّت امام هادی علیهالسلام، همزمانی زندگی ایشان با متوکّل عباسی است؛ حاکمی که در دشمنی و هتک حرمت آلعلی، در میان خلفای عباسی بینظیر بود. او تنها کسی بود که جرأت کرد قبر سیّدالشهداء علیهالسلام را تخریب و زمین آن را شخم بزند. همچنین دربار خود را به دلقکی به نام «عبادهٔ مخنّث» آلوده کرده بود تا به امام امیرالمؤمنین علیهالسلام جسارت کند و اسباب خندهٔ درباریان را فراهم آورد.
امام هادی علیهالسلام در چنین فضایی، آن هم زیر نظر حاکمی کینهتوز و برنامهریز برای آزار اهلبیت، سالها زندگی کرد. یکی از نخستین اقدامات متوکّل برای تحقیر امام این بود که پس از احضار حضرت از مدینه به سامرّاء، بهعمد از پذیرش ایشان خودداری کرد و دستور داد امام را در «خانالصعالیک» ـ کاروانسرای گدایان ـ اسکان دهند.
بیش از ده سال، امام هادی علیهالسلام تحت نظر مستقیم متوکّل بود. رفتوآمدهای حضرت کنترل میشد و ایشان موظف بودند هر صبح در دربار حاضر شوند. با این حال، متوکّل به این فشارها نیز قانع نشد و در نهایت امام را زندانی کرد. این آزارها در دورهٔ خلفای بعد ادامه یافت تا آنکه سرانجام در زمان معتز عباسی، ایشان را به شهادت رساندند.
نکتهٔ مهم دیگر در سیرهٔ مظلومانهٔ امام هادی علیهالسلام، فضای شدید امنیتی آن دوران است. خلفای عباسی پس از هارون، بهشدت از قیامهای پیاپی علویان ـ بهویژه فرزندان امام حسن مجتبی علیهالسلام ـ هراس داشتند. به همین دلیل، متوکّل امام هادی علیهالسلام را از مدینه به سامرّاء آورد تا حضرت همواره در معرض دید باشد و ارتباط ایشان با شبکهٔ وکلایش محدود شود.
با این حال، گزارشهایی به متوکّل میرسید که امام با وجود نظارت شدید، با شیعیان خود ـ بهویژه در قم ـ ارتباط دارد و برای او اموال و حتی سلاح فرستاده میشود. همین شایعات، جنون متوکّل را تشدید میکرد و بارها دستور میداد شبانه به خانهٔ امام حمله کنند، آن را تفتیش نمایند و حضرت را با وضعی تحقیرآمیز برای بازجویی به دربار ببرند؛ بازداشتهایی که طبعاً همراه با جسارتها و آزارهای فراوان نسبت به این امام غریبِ مقتدر بود.
نکته ای که برای من خیلی مهم است، روایتی است که مرحوم کلینی نقل کردند، نقل شده روزی متوکل مریض شد و دکترها از درمانش عاجز بودند و گفتند با همین مرض میمیرد، مادر متوکل به امام هادی متوسل شد و مبلغی برای حضرت نذر کرد و حضرت دستوری دادند و متوکل مداوا شد. این مقدار مهربانی برای دشمنت قابل درک و هضم نیست ولی این خاندان رحمت داستانشان متفاوت است و تقاضای مادر چنین شخص خبیثی رو هم رد نکردند. ماکجاییم و آنها کجا. میگم آقاجان شما متوکلی که به قبرجدت جسارت کرد رو مداوا کردی، یک نگاهی هم به ما کن تا آدم بشیم، دعامون کن عاقبت بخیرشویم، داریم پیر میشیم و همچنان در خریت محض هستیم.
✍️#صالح_شریفی
┄┅┅❅🇮🇷❅┅┅┄
#بنات_المهدی
https://eitaa.com/joinchat/3245080820Cd662284f32
🍃✨️
══°✦ ❃ ✦°══
باید دربارهٔ مظلومیّت امام هادی علیهالسلام عمیقتر فکر کرد.
پس از امام صادق علیهالسلام، هیچکدام از ائمه نتوانستند بهطور کامل در مدینه زندگی کنند و همگی ـ از امام کاظم تا امام حسن عسکری علیهمالسلام ـ بهدستور خلفای عباسی به مرکز حکومت احضار و تحت نظر قرار گرفتند.
در میان این شش امام مظلوم، شرایط امام هادی و فرزند بزرگوارشان علیهماالسلام از همه دشوارتر بود.
چرا؟
زیرا امام کاظم و امام جواد علیهماالسلام در بغداد و امام رضا علیهالسلام در مرو اقامت داشتند؛ شهرهایی مسلماننشین و آشنا با شأن اهلبیت علیهمالسلام. به همین دلیل میبینیم که تشییع پیکر امام کاظم علیهالسلام در بغداد با تجلیل مردم همراه شد، یا هنگام حرکت امام رضا علیهالسلام برای نماز جمعه در مرو، شهر بهکلی مملو از جمعیت گردید و مأمون ناچار شد ایشان را از ادامهٔ مسیر بازگرداند.
اما امام هادی و امام حسن عسکری علیهماالسلام به سامرّاء منتقل شدند؛ شهری که بهسبب استقرار لشکریان عباسی «عَسکر» نامیده میشد. این شهر اساساً برای دوری از اعتراض مردم بغداد بنا شد، پس از آنکه مردم به خشونت و توحش سربازان عباسی اعتراض کرده بودند. سامرّاء شهری کمجمعیت و نظامی بود که در آن، سپاهیان خشن و بیخبر از دین و اهلبیت پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله مستقر بودند.
یعنی این دو امام بزرگوار، در تبعید و در میان قومی جنگجو، بیحرمت و ناآشنا با جایگاه اهلبیت علیهمالسلام زندگی میکردند؛ مردمی که برای هیچکس حرمتی قائل نبودند. داستان جسارتها و آزارهایی که بر ایشان رفت، مشهور است و نیازی به تکرار آنها نیست.
از برجستهترین جلوههای مظلومیّت امام هادی علیهالسلام، همزمانی زندگی ایشان با متوکّل عباسی است؛ حاکمی که در دشمنی و هتک حرمت آلعلی، در میان خلفای عباسی بینظیر بود. او تنها کسی بود که جرأت کرد قبر سیّدالشهداء علیهالسلام را تخریب و زمین آن را شخم بزند. همچنین دربار خود را به دلقکی به نام «عبادهٔ مخنّث» آلوده کرده بود تا به امام امیرالمؤمنین علیهالسلام جسارت کند و اسباب خندهٔ درباریان را فراهم آورد.
امام هادی علیهالسلام در چنین فضایی، آن هم زیر نظر حاکمی کینهتوز و برنامهریز برای آزار اهلبیت، سالها زندگی کرد. یکی از نخستین اقدامات متوکّل برای تحقیر امام این بود که پس از احضار حضرت از مدینه به سامرّاء، بهعمد از پذیرش ایشان خودداری کرد و دستور داد امام را در «خانالصعالیک» ـ کاروانسرای گدایان ـ اسکان دهند.
بیش از ده سال، امام هادی علیهالسلام تحت نظر مستقیم متوکّل بود. رفتوآمدهای حضرت کنترل میشد و ایشان موظف بودند هر صبح در دربار حاضر شوند. با این حال، متوکّل به این فشارها نیز قانع نشد و در نهایت امام را زندانی کرد. این آزارها در دورهٔ خلفای بعد ادامه یافت تا آنکه سرانجام در زمان معتز عباسی، ایشان را به شهادت رساندند.
نکتهٔ مهم دیگر در سیرهٔ مظلومانهٔ امام هادی علیهالسلام، فضای شدید امنیتی آن دوران است. خلفای عباسی پس از هارون، بهشدت از قیامهای پیاپی علویان ـ بهویژه فرزندان امام حسن مجتبی علیهالسلام ـ هراس داشتند. به همین دلیل، متوکّل امام هادی علیهالسلام را از مدینه به سامرّاء آورد تا حضرت همواره در معرض دید باشد و ارتباط ایشان با شبکهٔ وکلایش محدود شود.
با این حال، گزارشهایی به متوکّل میرسید که امام با وجود نظارت شدید، با شیعیان خود ـ بهویژه در قم ـ ارتباط دارد و برای او اموال و حتی سلاح فرستاده میشود. همین شایعات، جنون متوکّل را تشدید میکرد و بارها دستور میداد شبانه به خانهٔ امام حمله کنند، آن را تفتیش نمایند و حضرت را با وضعی تحقیرآمیز برای بازجویی به دربار ببرند؛ بازداشتهایی که طبعاً همراه با جسارتها و آزارهای فراوان نسبت به این امام غریبِ مقتدر بود.
نکته ای که برای من خیلی مهم است، روایتی است که مرحوم کلینی نقل کردند، نقل شده روزی متوکل مریض شد و دکترها از درمانش عاجز بودند و گفتند با همین مرض میمیرد، مادر متوکل به امام هادی متوسل شد و مبلغی برای حضرت نذر کرد و حضرت دستوری دادند و متوکل مداوا شد. این مقدار مهربانی برای دشمنت قابل درک و هضم نیست ولی این خاندان رحمت داستانشان متفاوت است و تقاضای مادر چنین شخص خبیثی رو هم رد نکردند. ماکجاییم و آنها کجا. میگم آقاجان شما متوکلی که به قبرجدت جسارت کرد رو مداوا کردی، یک نگاهی هم به ما کن تا آدم بشیم، دعامون کن عاقبت بخیرشویم، داریم پیر میشیم و همچنان در خریت محض هستیم.
✍️#صالح_شریفی
┄┅┅❅🇮🇷❅┅┅┄
#بنات_المهدی
https://eitaa.com/joinchat/3245080820Cd662284f32
🍃✨️
══°✦ ❃ ✦°══
- ۳۰۵
- ۰۳ دی ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط