تاریخ کوتاه ایران و جهان – 07 (ویرایش 2)
تاریخ کوتاه ایران و جهان – 07 (ویرایش 2)
_______________________________________
از پیرامون سال 11740 پ. {پیشازادروز}(قبل میلاد) ، فرآوریشیوهء «برده دار سالاری» با فن شناسی میانسنگی ، آغاز شد.
____________________________________________________________________________
امروزه ، همهء باستانشناسان به این دانش رسیده اند که نخستین برده ها ، همان بندیان (اسیران) آن جنگی بوده اند که در پیرامون (حدود) سال 11740 پ. در فراز (شمال) آفریقا رخ داده است (1). اگر دربارهء جای روی دادن این جنگ ، بخواهم ریزبین تر (دقیق تر) باشم ، باید بگویم که این جنگ ، در جائی روی داده است که امروزه مرز دو کشور مصر و سودان است . این جنگ ، میان مردم «سفید نژاد» "قدن" (2) با فن شناسی میانسنگی ، و همسایگان «سیاه نژاد» ایشان که در پدفراز (جنوب) قلمروی قدن ها می زیستند ، روی داده است . این همسایگان پدفرازی (جنوبی) قدن ها ، به شایدگی (احتمال) فراوان ، دارای فن شناسی کهن سنگی بوده اند.
مردم "قدن" گرچه دارای فن شناسی میانسنگی بودند ، و هنوز به فن شناسی نوسنگی دست نیافته بودند ، ولی توانسته بودند به فن شناسی "داشت" گندمزارهای خودرو ، دست بیابند (1) ؛ و گندم فراوانی را بدست بیاورند . بواژگانی دیگر ، آنها در هنگام "داشت" گندمزارهای خودرو ، از ریزفنشناسیهای «آبیاری» ، «بریدن علف های هرز» ، «آسیبارزدائی» (دفع آفت) ، و «دور نگه داشتن جانوران از این گندمزارهای خودرو» ، بهره می برده اند . ولی آشکار است که همسایگان پدفرازی "قدن ها" ، دارای این فن شناسی "داشت" گندمزارهای خودرو نبوده اند.
پیامد همسایگی این دو مردم ، با دو فن شناسی ناهمسان ، تازش (حملهء) "همسایگان پدفرازی" به مردم "قدن" ، برای بدست آوردن گندم فراوان ایشان بود ؛ که با پیروزی مردم "قدن"، و کشته و بندی (اسیر) شدن شمار زیادی از این "همسایگان پدفرازی (جنوبی)" ، پایان یافت . و اینگونه ، با آغاز بهره کشی (استثمار) مردم "قدن" از این بندیان (اسیران) ، در کار بسیار دشوار "داشت" گندمزارهای خودرو ، فرآوریشیوهء برده دارسالاری نیز ، برای نخستین بار در جهان ، جوانه زد ؛ تا اینکه پس از گذشت چند هزار سال ، این فرآوریشیوهء "برده دارسالاری" {1} توانست خود را در جائی که امروز آنرا «مصر» می نامیم ، بگستراند.
پژوهشپایه ها (منابع تحقیق):
(1)
https://en.wikipedia.org/wiki/Jebel_Sahaba
اینکه جایگاه جنگ سال 11740 پ. ، دارای یک نام عربی است ؛ به این چرائی (دلیل) است که عرب ها پس از تازش خودشان به ایران و فراز (شمال) آفریقا (از سال 639 تا 655 زادروزی) ؛ بر همهء شهرها ، روستاها ، رودها ، و دیگر جاهای سرزمین های زورگیری شده ، نام عربی گذاشتند . رونهیدنی (قابل توجه) است که تبار عرب از پیرامون (حدود) سال 1400 پ. پدید آمده است . همچنین باید دانست که ، ترک های سلجوقی و بدنبال آنها ترکان عثمانی نیز ، پس از اینکه به هاتیا (آناتولی یا آسیای صغیر) تاختند و آنرا زورگیری کردند ، بر همهء شهرها ، روستاها ، رودها ، و دیگر جاهای هاتیا (آناتولی یا آسیای صغیر) ، نام ترکی گذاشتند . امروزه حتی اگر نامهای پیشین {نامهای پایه ای (اصلی)} این شهرها ، روستاها ، رودها ، و دیگر جاهای خاورمیانه و فراز (شمال) آفریقا در دسترس دانشمندان باشند ، باز همچنان این نام های عربی و ترکی بکار برده میشوند ؛ چون عرب ها و ترک ها ، همپیمانان باختریان (غربی ها) هستند ؛ و " کشورهای باختری (غربی) ، عربی ، ترکی" ؛ برنمی تابند (تحمل نمی کنند) که نامهای پایه ای (اصلی) ، که بیشترشان نامهائی ایرانی و پارسی هستند ، بکار بروند.
(2)
https://en.wikipedia.org/wiki/Qadan_culture
گسترده گوئی های (توضیحات) بیشتر:
{1}
همهء «فرآوریشیوه ها» (شیوه های تولید) ، با دو ویژگی خودشان مینو (معنی) میشوند:
1- الگوی دارایش (مالکیت) همایوندان (اعضای جامعه) از همهء «سرمایهء» همایه (جامعه)
________________________________________________________________
بواژگانی ساده تر ، این ویژگی به ما می گوید که از میان مردم ، چند درصد دارای سرمایه هستند و چند درصد دارای سرمایه نیستند . همانگونه که همه می دانند ؛ هر دارائی ای ، سرمایه بشمار نمی آید . بنمونه (مثلا) خانه ای که ما خریداری می کنیم تا در آن زندگی کنیم ، دارائی ما هست ، ولی سرمایهء ما نیست . اگر کسی ، خانه ای را بخرد و کرایه دهد ، این خانه را میتوان به سرنام (به عنوان) «سرمایه» پذیرفت ؛ ولی برونانه (در واقع) ، به آن دارائی که در روند فرآوری (تولید) ، بکار می رود ، «سرمایه» گفته می شود . بنمونه (مثلا) اگر کسی یک آپارتمان بخرد و در آن به کار جواهرسازی بپردازد ، آن آپارتمان ، بخشی از سرمایهء آ
_______________________________________
از پیرامون سال 11740 پ. {پیشازادروز}(قبل میلاد) ، فرآوریشیوهء «برده دار سالاری» با فن شناسی میانسنگی ، آغاز شد.
____________________________________________________________________________
امروزه ، همهء باستانشناسان به این دانش رسیده اند که نخستین برده ها ، همان بندیان (اسیران) آن جنگی بوده اند که در پیرامون (حدود) سال 11740 پ. در فراز (شمال) آفریقا رخ داده است (1). اگر دربارهء جای روی دادن این جنگ ، بخواهم ریزبین تر (دقیق تر) باشم ، باید بگویم که این جنگ ، در جائی روی داده است که امروزه مرز دو کشور مصر و سودان است . این جنگ ، میان مردم «سفید نژاد» "قدن" (2) با فن شناسی میانسنگی ، و همسایگان «سیاه نژاد» ایشان که در پدفراز (جنوب) قلمروی قدن ها می زیستند ، روی داده است . این همسایگان پدفرازی (جنوبی) قدن ها ، به شایدگی (احتمال) فراوان ، دارای فن شناسی کهن سنگی بوده اند.
مردم "قدن" گرچه دارای فن شناسی میانسنگی بودند ، و هنوز به فن شناسی نوسنگی دست نیافته بودند ، ولی توانسته بودند به فن شناسی "داشت" گندمزارهای خودرو ، دست بیابند (1) ؛ و گندم فراوانی را بدست بیاورند . بواژگانی دیگر ، آنها در هنگام "داشت" گندمزارهای خودرو ، از ریزفنشناسیهای «آبیاری» ، «بریدن علف های هرز» ، «آسیبارزدائی» (دفع آفت) ، و «دور نگه داشتن جانوران از این گندمزارهای خودرو» ، بهره می برده اند . ولی آشکار است که همسایگان پدفرازی "قدن ها" ، دارای این فن شناسی "داشت" گندمزارهای خودرو نبوده اند.
پیامد همسایگی این دو مردم ، با دو فن شناسی ناهمسان ، تازش (حملهء) "همسایگان پدفرازی" به مردم "قدن" ، برای بدست آوردن گندم فراوان ایشان بود ؛ که با پیروزی مردم "قدن"، و کشته و بندی (اسیر) شدن شمار زیادی از این "همسایگان پدفرازی (جنوبی)" ، پایان یافت . و اینگونه ، با آغاز بهره کشی (استثمار) مردم "قدن" از این بندیان (اسیران) ، در کار بسیار دشوار "داشت" گندمزارهای خودرو ، فرآوریشیوهء برده دارسالاری نیز ، برای نخستین بار در جهان ، جوانه زد ؛ تا اینکه پس از گذشت چند هزار سال ، این فرآوریشیوهء "برده دارسالاری" {1} توانست خود را در جائی که امروز آنرا «مصر» می نامیم ، بگستراند.
پژوهشپایه ها (منابع تحقیق):
(1)
https://en.wikipedia.org/wiki/Jebel_Sahaba
اینکه جایگاه جنگ سال 11740 پ. ، دارای یک نام عربی است ؛ به این چرائی (دلیل) است که عرب ها پس از تازش خودشان به ایران و فراز (شمال) آفریقا (از سال 639 تا 655 زادروزی) ؛ بر همهء شهرها ، روستاها ، رودها ، و دیگر جاهای سرزمین های زورگیری شده ، نام عربی گذاشتند . رونهیدنی (قابل توجه) است که تبار عرب از پیرامون (حدود) سال 1400 پ. پدید آمده است . همچنین باید دانست که ، ترک های سلجوقی و بدنبال آنها ترکان عثمانی نیز ، پس از اینکه به هاتیا (آناتولی یا آسیای صغیر) تاختند و آنرا زورگیری کردند ، بر همهء شهرها ، روستاها ، رودها ، و دیگر جاهای هاتیا (آناتولی یا آسیای صغیر) ، نام ترکی گذاشتند . امروزه حتی اگر نامهای پیشین {نامهای پایه ای (اصلی)} این شهرها ، روستاها ، رودها ، و دیگر جاهای خاورمیانه و فراز (شمال) آفریقا در دسترس دانشمندان باشند ، باز همچنان این نام های عربی و ترکی بکار برده میشوند ؛ چون عرب ها و ترک ها ، همپیمانان باختریان (غربی ها) هستند ؛ و " کشورهای باختری (غربی) ، عربی ، ترکی" ؛ برنمی تابند (تحمل نمی کنند) که نامهای پایه ای (اصلی) ، که بیشترشان نامهائی ایرانی و پارسی هستند ، بکار بروند.
(2)
https://en.wikipedia.org/wiki/Qadan_culture
گسترده گوئی های (توضیحات) بیشتر:
{1}
همهء «فرآوریشیوه ها» (شیوه های تولید) ، با دو ویژگی خودشان مینو (معنی) میشوند:
1- الگوی دارایش (مالکیت) همایوندان (اعضای جامعه) از همهء «سرمایهء» همایه (جامعه)
________________________________________________________________
بواژگانی ساده تر ، این ویژگی به ما می گوید که از میان مردم ، چند درصد دارای سرمایه هستند و چند درصد دارای سرمایه نیستند . همانگونه که همه می دانند ؛ هر دارائی ای ، سرمایه بشمار نمی آید . بنمونه (مثلا) خانه ای که ما خریداری می کنیم تا در آن زندگی کنیم ، دارائی ما هست ، ولی سرمایهء ما نیست . اگر کسی ، خانه ای را بخرد و کرایه دهد ، این خانه را میتوان به سرنام (به عنوان) «سرمایه» پذیرفت ؛ ولی برونانه (در واقع) ، به آن دارائی که در روند فرآوری (تولید) ، بکار می رود ، «سرمایه» گفته می شود . بنمونه (مثلا) اگر کسی یک آپارتمان بخرد و در آن به کار جواهرسازی بپردازد ، آن آپارتمان ، بخشی از سرمایهء آ
۵.۷k
۱۸ آبان ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.