عاشقانه

شبیه بوته ی خشکیده ای میان کویر
نشسته ام به تماشای بیکران کویر
تمام منظره ها آشناست در نظرم
سراب ها و ترک های نیمه جان کویر
درست مثل همیشه چقدر یکرنگ است
تمام روز زمین و شب آسمان کویر
اگر چه بوده زمانی شبیه جنگل و دشت
به باد داده سر سبز را زبان کویر
به این گناه کبیره به جرم یکرنگی
به خلوتی شده تبعید دودمان کویر
همیشه پشت سرش بیدها چه بد گفتند
چرا که رد شده بودند از امتحان کویر
"نسیم" میروی آنجا "سلام ما برسان"
به بوته ها به "گون"ها به دوستان کویر