از اونــ پنجرهـ خوب بیرون را نگاهـ ڪن،آدم ها میان و میرن

از اونــ پنجرهـ خوب بیرون را نگاهـ ڪن،آدم ها میان و میرن وبرگ های زرد را زیر پاهاشون له میڪنن.
برگ ها خرد میشن،صدا میدن،ولی هیچ کدوم از آدم ها یادشون نمیاد اینا همون
برگ های هستند ڪه تو بهار و تابستون سر پناهشون بودن.

اینه معنی انسان،
فراموشڪار!


هنگامی ڪه بارانـ پیانو می نوازد.
#مـ. ا. ئـ. د. هـ .