اینجا ایران است.

اینجا ایران است.
جایی که "هویت دخترها" بر اساس "وضعیت تاهل" آن ها تعریف می شود.
ایرانِ من جایی ست میان قضاوت ها، تهمت ها، دروغ ها و برچسب زدن روی دختران مجردی که شب ها دیر به خانه می آیند و اهمیتی ندارد که با دوست هم جنس شان بوده باشند! اینجا کلمه ی "ترشیده" را به دخترانی نسبت می دهند که ازدواج را یک تصمیم می دانند نه یک هدف!
و برچسب" زنِ بی سرپرست" را به زنان مجردی می زنند که سرپرستی فرزندانشان را بر عهده دارند!
اینجا ایران است و اهمیتی ندارد دختر شما چند کلاس سواد دارد. چقدر موفق شده است و حتی چه شغلی دارد. مادامی که ازدواج نکرده باشد این دستاوردها هیچ است.جایی که مردم من تنهایی را یک نقص بزرگ برای دختر میخوانند و می گویند حتما "عیبی دارد" که تا سنین بالا تن به ازدواج نداده است. جایی که اطرافیانت گاهی به زبان نمی آورند، اما زیر شلاق نگاه ترحم آمیزشان خردت می کنند.
اینجا تعداد "خواستگارها" ارزش و اهمیت تو را تعیین می کند نه تعداد تقدیر نامه ها، موفقیت ها،مقالات علمی و مدارک تحصیلی ات.
ایرانِ من جایی ست که حتی مادرهایش لقب "پسر دوست" گرفته اند و اصطلاح "زنان علیه زنان" در تمامی ابعاد زندگی دخترانش به وضوح دیده می شود.

#حرف# دلی