زمان چیز عجیبیست ...

زمان چیز عجیبیست ...
میدود ...
جلو می رود ...
به صفر می رسد....
از نو شروع میکند به گذراندن...!
دوست داشتنی ترین آدم های زندگی ات را یا کهنه میکند یا عوض...!
کهنه ها مثل شراب اند ،ناب ناب ...
مست خوبیشان میشوی ...
از خود بیخود شده ی مهر و معرفتشان میشوی...!
کهنه میشوند و هیچ تازه ای جایشان را نمیگیرد ...
قدیمی میشوند اما دلت را هرگز نمیزنند ....!
بعضی دیگر یا تغییر میکنند....!
یا حقیقت درونشان آشکار میشود.... !
زمان دیر یا زود به تو ثابت خواهد کرد ،
که آدمها کدامشان ماندنی اند....!
وکدامشان رفتنی....!
کدامشان هرجور که میشود باید باشند،
و کدامشان را به هر قیمتی که شده ،
باید از زندگیت بیرون انداخت.....!
زمان میدود ...!
جلو میرود ...!
به صفر میرسد ...!
از نو شروع میکند به گذراندن ....!
و من تنها آرزویم این است که دنیا پر شود از انسان های ناب و قدیمی ....!
پر شود از انسان هایی که نه زمان
عوضشان می کند،
و نه زمین و رسم و رسومش !