درود

درود
سپاس برای ابراز حس زیبات به بنده
در عشق و نور باشید🦋

اول از همه خیلی خوبه که داری آگاهانه به حس‌هات نگاه می‌کنی، چون همین یعنی نیمه راه رو رفتی.
ببین… گاهی بعضیا وارد زندگی‌مون می‌شن نه برای موندن، بلکه برای “بیدار کردنِ” یه بخش از ما.
برای یاد دادنِ یه درس، نه ساختن یه آینده.

اگه بودنِ یه آدم باعث آرامش، رشد و سبکی درونت بشه، اون رابطه مسیر درسته.
ولی اگه هر روز داری با اضطراب، شک و خستگی بیدار می‌شی، اون حس داره بهت می‌گه:
«این مسیر با فرکانس تو یکی نیست دیگه.»
حس درونی و شهود هیچگاه دروغ نمیگه پس به حس درونیت اعتماد کن
کارما این نیست که تو بسوزی تا بقیه رنج نکشن.
کارما یعنی یاد بگیری مرزهای خودت رو محترم بدونی.
کارما یعنی :کارهای ما
اعمال ما
حرف های ما
رفتار ما
تفکر ما
یا یک چرخه انتخاب نادرست یا یه کار اشتباه ،و اینقدر این چرخه تکرار میشه تا زمانی که راه درست رو یاد بگیری و این چرخه نادرست پاک بشه
حالا ممکنه یک انسان زود متوجه اشتباهات خودش بشه و چرخه رو پاک کنه یا ممکنه این چرخه برای یک شخص دیگر سالها یا حتی نسل ها طول بکشد تا کارما پاک بشه
(بعدا در یک پست جداگانه در مورد کارماسوزی هم توضیحات لازم رو ارائه خواهم داد)

اگه کسی خودش انتخاب نمی‌کنه بمونه، یا با دوگانگی پیش می‌ره،
تو وظیفه نداری که با دردِ خودت نگهش داری.

بخشیدن و رها کردن، «قطع عشق» نیست، «تبدیلِ عشقه»از وابستگی به آگاهی.
وقتی با احترام و صداقت از یه رابطه بیرون میای، نه تنها کارمای بد نمی‌سازی،
بلکه چرخهٔ وابستگی رو تموم می‌کنی، هم برای خودت، هم برای اون طرف.

یه چیز یادت نره:
آدم درست، اونیه که وقتی کنارش هستی، «آرام» می‌شی، نه «تحلیل»
369♻️