علی هادی پور رجانیوز مقامات وزارت خارجه که از دیپلماسی

علی هادی پور – رجانیوز: مقامات وزارت خارجه که از دیپلماسی لبخند و اعتمادزایی به دیپلماسی التماسی روی آوردند، چوب حراج زدن به تولیدات دانشمندان جوان صنعت هسته ای را نیز وارد فاز جدیدی کردند.

به گزارش رجانیوز، بعد از ماجرای مبادله 12 تن اورانیوم غنی شده ایران با کیک زرد ، این بار نوبت به دیگر دستاورد استراتژیک دانشمندان هسته ای ایران رسید و آب سنگین تولید شده در تاسیسات هسته ای کشور به ازای هر کلیو 270 دلار به آمریکایی ها داده شد.


عباس عراقچی که این روزها بیش از دیگر مقامات وزارت خارجه در مقابل دوربین ها حاضر شده و درباره دستاوردهای برجام اظهارنظر می کند درباره این مبادله تاریخی! گفت: قرارداد فروش آب سنگین تولیدی کارخانه اراک بین سازمان انرژی اتمی و یک شرکت آمریکایی به امضا رسیده و قرار است بر اساس این توافق ایران 32 تن آب سنگین تولیدی کارخانه اراک را به آمریکایی‌ها ارائه کند.


خبرگزاری ایسنا گزارش داده است: ارزش این قرارداد 8 میلیون و 600هزار دلار می باشد و قرار است این محموله آب سنگین هفته آینده تحویل طرف آمریکایی داده شود.


فروش 32 تن آب سنگین به آمریکایی ها در ازای مبلغ 8 میلیون 600 هزار دلار بیانگر آن است که مقامات وزارت خارجه هر کیلو آب سنگین را به فقط به قیمت 270 دلار به آمریکایی ها فروختند.


این در حالی است که قیمت آب سنگین در بازار بین المللی از 700 تا چند هزار دلار برای هر کیلو برآورد می شود و بنابراین دولت رقمی معادل 50 میلیارد تا بیش از 150 میلیارد تومان به آمریکایی ها تخفیف داده است!


موضوع زمانی جالب تر می شود که مقامات سازمان انرژی اتمی اعلام کردند آمریکا در پروژه بازطراحی راکتور آب سنگین ایران نیز فعالیت دارد .


دست و دلبازی ظریف و عراقچی برای آمریکایی ها و چوب حراج زدن به دستاورد هسته ای کشور در حالی است که اساسا آب سنگین کالای استراتژیکی به حساب می اید و تنها در شرایطی خاص (سودآوری قابل توجه و ...) کشورها حاضر به فروش آن می شوند.


البته شاید تخفیف 50 تا 150 میلیارد تومانی به آمریکا از سوی دولتی که هیچ اقدام عملی در برابر ضبط دو میلیارد دلار از اموالش صورت نداده ، ناچیز به نظر برسد اما سئوالی که باید توسط مقامات دولتی به آن پاسخ داده شود آن است که فروش با تخفیف آب سنگین به کشوری که به گفته مقامات دولت متهم به عهدشکنی و نقض برجام است به چه نیتی صورت گرفته است ؟


آیا این تخفیف میلیاردی باج سر گردنه به کدخدا برای انجام تعهداتش می باشد یا اینکه بی تفاوتی نسبت به دستاوردهای هسته ای ایران برای تیم مذاکره کننده هسته ای به یک رفتار تبدیل شده؟