دو جنگ "بجائی" (نیابتی) یونانی ها با سومریان و ایلامی ها

دو جنگ "بجائی" (نیابتی) یونانی ها با سومریان و ایلامی ها ، با بکارگیری "سامی تبارها" ، در سالهای 2270 پ.ز. و 1939 پ.ز.
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
پیوست سوم «تاریخ کوتاه ایران – 17»
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
در سالهای 2270 پ.ز. و 1939 پ.ز. ، «سامی تبارها» هنوز مردمی "ناشهرنشین" (غیرمتمدن) و بی بهره از "دب" (خط) و "فناوری برنز" بوده اند ؛ ولی یونانی ها از پیرامون سال 2700 پ.ز. دارای "شهر" ، "دب" (خط) و "فناوری برنز" بوده اند (1) ؛ ولی فرآوریشیوهء (شیوهء تولید) آنها "برده دارسالاری" بود که از مصر گرفته بودند . برده داران یونان چون فرآوریشیوهء "خویشفرمائی گرائی" {1} سومریان {2} و ایلامیان ، و همچنین دین "مزدا یسنا" {3} که برپد (علیه) برده دارسالاری بود را تاب نمی آوردند ؛ برای نابود کردن "خویشفرمائی گرائی" و دین "مزدا یسنا" در سالهای 2270 پ.ز. و 1939 پ.ز. ، از «سامی تبارها» برای براه انداختن دو جنگ "بجائی" (نیابتی) با سومر و ایلام بهره برداری کردند . «سامی تبارها» چون "ناشهرنشین" (غیرمتمدن) بودند ، پایابراین (بنابراین) با خونسردی به ددمنشانه ترین شیوه های مبارزه روی می آوردند ، ولی مردم سومر و ایلام که شهرنشین (متمدن) و دلبستهء فرآوری (تولید) کردن در زمینه های سازند (صنعت) و کشاورزی بودند ، دارای خوی و منشی (شخصیتی) آرامشخواه (صلح طلب) بودند. در پایان باید بگویم که این گماشتهء باختر (غرب) بودن «سامی تبارها» ، که از سال 2270 پ.ز. آغاز شد ، تا به امروز پایدار مانده است ؛ کما اینکه می بینیم اسرائیلیان ، امروزه نیز گماشته گری خود برای باختر (غرب) را دنبال می کند .

پژوهشپایه ها (منابع تحقیق):

(1)
https://en.wikipedia.org/wiki/Helladic_period




گسترده گوئی های (توضیحات) بیشتر:


{1}
خویشفرمائی گرائی ، فرآوریشیوه ای (شیوهء تولیدی) است که در آن ، همهء مردم (بجز کودکان و نوجوانان) ، هم دارای سرمایهء مادی و آروینی (تجربه ای) هستند ؛ و هم کار می کنند و "برده ای" ، "رعیتی" ، و یا "مزدبگیری" را در کارگماری (استخدام) خود ندارند که برایشان کار کنند.

به سرنام نمونه (بعنوان مثال) ، یک خواربارفروش که سرمایهء خود را برای کرایه کردن یک فروشگاه و خرید کالاهای فروشگاهش هزینه می کند ، و خود به تنهائی به فروش کالاهای فروشگاهش می پردازد ، یک خویشفرماست . اگر بجای یک نفر ، دو یا چند نفر چنین فروشگاهی را باز کنند ، آنها یک " همیاری رسه داری (شرکت تعاونی) خویشفرمائی" را پدید آورده اند . اگر آن خویشفرما ، و یا آن چند خویشفرما ، یک یا چند مزدبگیر را بکار بگیرند (استخدام کنند) ، به سرمایه دارانی کوچک دگرش خواهند یافت (تبدیل خواهند شد).

خویشفرمایانی هم هستند که "یاری های" (خدمات) خود را می فروشند ؛ نمونه ای از این گونه خویشفرمایان ، تاکسی داران هستند که هم دارای تاکسی هستند ، و هم خود با این تاکسی به جابجا کردن شهروندان می پردازند . پزشک هائی هم که در درمانکدهء (مطب) خودشان به کار پزشکی می پردازند ، و نیز اندزه دان ها (مهندسین) ، و دادشناسهائی (وکلائی) که در کارکده های (دفاتر) خود کار می کنند نیز ، از خویشفرمایان هستند . اکنون بخوبی آشکار می شود که هریک از ما در درازای (طول) روز ، از خویشفرمایان فراوانی ، کالاها یا "یاری های" (خدمات) بارهء (مورد) {3} نیاز خودمان را خریداری می کنیم.

خویشفرماها ، یا به تنهائی کار می کنند ؛ و یا با هم یک " همیاری رسه داری " (شرکت تعاونی) {3} را پدید می آورند . "تک خویشفرماها" ، و" همیاری رسه داری های خویشفرمائی" ، با بستن پیمان (قرارداد) ، برای دیگران کار می کنند ؛ و یا خود بی میانجی، با خریداران "کالاها" یا "یاری هایشان" (خدماتشان) داد و ستد می کنند.

در گسترده گوئی (توضیح) بیشتر فرآوریشیوهء "خویشفرمائی گرائی" باید بگویم که: گرچه در هنگامهء (دورهء) برپائی فرآوریشیوهء "برابری گرائی" ؛ هرکس به اندازهء توانش کار می کرد ، و به اندازهء نیازش از کارآوردها (محصولات کار) {3} بهره مند می شد ؛ ولی در هنگامهء "خویشفرمائی گرائی" ؛ هرکس به اندازهء توانش کار می کرد ، و به اندازهء کاری که کرده بود ، از کارآوردها (محصولات کار) بهره مند می شد . پدید آمدن این دگرش (تغییر) در اندازهء بهره مندی "همایوندان" (اعضای جامعه) {3} از کارآوردها ، به شایدگی (احتمال) فراوان ، بدین چرائی (دلیل) پیش آمد که برای نخستین بار در جهان ، و در پی روی دادن "تنددگرش نوسنگی" (انقلاب نوسنگی) ، "دارایش کسویژه ای افزارهای فرآوری" (مالکیت خصوصی وسایل تولید) ، برپاشده بود.

زیر شاخه های"