آهای بالای چهلساله ها زندگی خیلی کار داره باهاتون

☘ آهای ! بالای چهلساله ها ،زندگی خیلی کار داره باهاتون !



در روزگاری نه چندان دور، پنجاه شصت سالگی، سن قرار و آرام بود. پنجاه شصت ساله دیگر مدتی بود جزو بزرگان فامیل و خانواده بود. برای خودش احترام و برو و بیایی داشت. زندگی کاملا تثبیت شده بود و امنیتی داشت و ثباتی...!

امروز اما پنجاه شصت ساله های ایرانی وضع دیگری دارند...!نه مانند پنجاه شصت ساله های جوامع سنتی و سالیان قبل احترام بزرگتری و ریش سفیدی دارند، و نه همچون پنجاه شصت ساله های جوامع پیشرفته ثبات مالی و امنیت اجتماعی...!

پنجاه شصت ساله امروز ایرانی؛چند سالی است در حال دست و پنجه نرم کردن با گرفتاریهای مهاجرت است... هنوز دارد زبان خارجی یاد می گیرد در حالیکه ذهنش دیگر ذهن بیست سالگی نیست. در کشور غریب امتحان شغلی و امتحان رانندگی می دهد و همچنان با قوانین جدید کشور بیگانه دست به گریبان است... همچنان به چیزهایی که پشت سرش گذاشته و آمده، فکر می کند و گاهی افسوس می خورد. همچنان نگران شرایط جدیدش در کشور جدید است. نگرانی های یک آدم بیست ساله را در جسم و روح یک آدم پنجاه شصت ساله به دوش می کشد.


پنجاه شصت ساله امروز آنقدر خوش شانس است که برخلاف پنجاه ساله های پنجاه سال پیش، پدر و مادرش در کنارش هستند. اما او باید با قلب و روح یک پنجاه شصت ساله، هر صبح با این فکر بیدار شود که مادر و پدر امروز خوبند؟ مادر و پدر امروز زنده اند؟ و باید هر روز به خودش یادآوری کند که مرگ یک واقعیت است برای پدر و مادرش ... و برای خودش..!
پنجاه شصت ساله امروز هم پدر و مادر است برای فرزندانش و هم گاهی برای پدر و مادرش ...

باید ستون محکم بزرگترها و کوچکترها باشد... سفت و محکم بایستد .. و اصلا احساس ضعف نکند... خیلی هم احساساتی نشود. در روزگاری که نه فرزندش خیلی تره برایش خورد می کند و نه پدر و مادرش، او حواسش به همه آنها باشد. مشکلات همه را سر و سامان دهد و مشکلات خودش را هم...

باید مسائل سن بلوغ فرزندش را حل کند. باید برای ازدواج فرزندش... آنهم در این اوضاع آشفته، تدبیر بخرج دهد. باید رابطه پیچیده زناشویی را تا جایی که می تواند، زنده و شاداب نگه دارد... باید اگر تنهاست، گرچه هنوز جسمش و روحش هزار طلب دارد، با تنهایی کنار بیاید... چون وقت ندارد و امکانش نیست به این چیزها فکر کند. چون همه منتظر اویند و متوقع از او...

پنجاه شصت ساله ی روزگار ما همچنان باید چهار اسبه کار کند... چون روزگارش ثبات اقتصادی ندارد هنوز... و آینده اش نیز هنوز مبهم است... و دیگر بدنش طاقت اینجور کار کردن را ندارد. گاهی فشار بالا می رود و گاهی پایین. گاهی تپش قلب می گیرد...!

پنجاه شصت سا‌له عزیز! اگر بخت با تو یار بود و زنده ماندی!
قوی باش،
خیلی قوی باش،
چون زندگی هنوز با تو خیلی کار دارد 🌹

💌