من آدم بی شنبه ای هستم !
من آدم بی شنبه ای هستم !
نه ! …
درست خواندید …
غلط املایی ندارم منظورم دقیقا شنبه بود نه چیز دیگر .
آدم های بی شنبه آدم هایی هستند که هفته هایشان شش روز دارد نه هفت روز …
یکشنبه تا جمعه .
آدم های بی شنبه آدم هایی هستند که همیشه منتظر رسیدن شنبه ایی می شوند تا خرابی ها را درست کنند اما این شنبه هیچ وقت فرا نمی رسد .
آدم هایی که قرار است از شنبه بروند دنبال ساختن خودشان !
قرار است از شنبه رژیم بگیرند … شروع کنند به درس خواندن برای کنکور …
شروع کنند به باشگاه رفتن …
شروع کنند به ترک سیگار …
شروع کنند به دیگر انجام ندادن عادت های زشتی که خودشان را بیشتر از بقیه آزار می دهد .
شروع کنند به کنار گذاشتن تنبلی … پیگیری کارهایی که ماه هاست به تعویق می افتند …
شروع کنند به مرتب کردن کشوی به هم ریخته مدارک …
خواندن کتابی که از نمایشگاه کتاب پارسال هنوز ورق نخورده .
شروع کنند به سفر رفتن، کنسرت رفتن، سینما و تئاتر و موزه رفتن .
شروع کنند به یاد گرفتن هنری که همیشه آرزویش را داشته اند .
شروع کنند به تجربه ماجراجویی هایی که رویای کودکیشان بوده .
شروع کنند به نوشتن اولین رمان بلند چند صد صفحه ای که ماه هاست به جزییاتش فکر کرده اند.
شروع کنند به مهربان تر شدن با بعضی ها …
شروع کنند به دید و بازدید با کسانی که دلشان برایشان تنگ می شود … آشتی کردن با کسانی که روزگاری دوستشان داشته اند …
شروع کنند به قرار گذاشتن با دوستان مدرسه .
شروع کنند به انجام تمام کارهای عقب مانده …
شروع کنند به عوض شدن به تغییر .
آدم های بی شنبه تقصیر ندارند …
هفته هایشان شنبه ندارد !
آن شنبه لعنتی انگار هیچ وقت از راه نمی رسد .
کم کم بزرگ می شوند بعد موهای سفیدشان در می آید و پیر می شوند و یکهو می فهمند که دیگر نه حوصله دارند نه بنیه .
آدم های بی شنبه اگر با آلزایمر بمیرند خوش شانس هستند چرا که یادشان نمی آید که چه کارهایی می توانستند بکنند و نکرده اند .
بابک اسحاقی
نه ! …
درست خواندید …
غلط املایی ندارم منظورم دقیقا شنبه بود نه چیز دیگر .
آدم های بی شنبه آدم هایی هستند که هفته هایشان شش روز دارد نه هفت روز …
یکشنبه تا جمعه .
آدم های بی شنبه آدم هایی هستند که همیشه منتظر رسیدن شنبه ایی می شوند تا خرابی ها را درست کنند اما این شنبه هیچ وقت فرا نمی رسد .
آدم هایی که قرار است از شنبه بروند دنبال ساختن خودشان !
قرار است از شنبه رژیم بگیرند … شروع کنند به درس خواندن برای کنکور …
شروع کنند به باشگاه رفتن …
شروع کنند به ترک سیگار …
شروع کنند به دیگر انجام ندادن عادت های زشتی که خودشان را بیشتر از بقیه آزار می دهد .
شروع کنند به کنار گذاشتن تنبلی … پیگیری کارهایی که ماه هاست به تعویق می افتند …
شروع کنند به مرتب کردن کشوی به هم ریخته مدارک …
خواندن کتابی که از نمایشگاه کتاب پارسال هنوز ورق نخورده .
شروع کنند به سفر رفتن، کنسرت رفتن، سینما و تئاتر و موزه رفتن .
شروع کنند به یاد گرفتن هنری که همیشه آرزویش را داشته اند .
شروع کنند به تجربه ماجراجویی هایی که رویای کودکیشان بوده .
شروع کنند به نوشتن اولین رمان بلند چند صد صفحه ای که ماه هاست به جزییاتش فکر کرده اند.
شروع کنند به مهربان تر شدن با بعضی ها …
شروع کنند به دید و بازدید با کسانی که دلشان برایشان تنگ می شود … آشتی کردن با کسانی که روزگاری دوستشان داشته اند …
شروع کنند به قرار گذاشتن با دوستان مدرسه .
شروع کنند به انجام تمام کارهای عقب مانده …
شروع کنند به عوض شدن به تغییر .
آدم های بی شنبه تقصیر ندارند …
هفته هایشان شنبه ندارد !
آن شنبه لعنتی انگار هیچ وقت از راه نمی رسد .
کم کم بزرگ می شوند بعد موهای سفیدشان در می آید و پیر می شوند و یکهو می فهمند که دیگر نه حوصله دارند نه بنیه .
آدم های بی شنبه اگر با آلزایمر بمیرند خوش شانس هستند چرا که یادشان نمی آید که چه کارهایی می توانستند بکنند و نکرده اند .
بابک اسحاقی
۷.۰k
۲۳ تیر ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۶)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.