قرارمان

قرارمان
همین بهار
زیر شکوفه های شعر...!

آنجا که واژه ها
برای تو گل می کنند!
آنجا که حرف های زمین افتاده ام ،
دوباره سبز می شوند
وَ دست های عاشقمان
گره در کارِ سبزه ها می اندازند ؛

قرارمان زیرِ چشم های تو !
آنجا که شعر
نم نم شروع می شود...!