"تـو" را

"تـو" را
براے تمـامِ روز‌هاے خوبی ڪہ هنـوز نیـامده اسـت
می‌خواهـم...
تـو را براے خنـده‌هاے از تہِ دل
تـو را براےِ یڪ حالِ خـوب
تـو را براے تمـامِ دوست‌داشتـن‌هاے بہ موقـع
تـو را براے یڪ خیـالِ راحت
می‌خواهـم...
در این آشفـتہ‌بازارِ دوست‌داشتـن‌هاے ساعتی
وقتِ آمـدن نیسـت جانـم
ڪمی صبـر ڪن!
و عاشـقی را از بَـر شـو
ڪہ وقتی آمدے
ڪہ وقتی" با پاےِ خـودَت آمدے"
بمانی برایـم...
تمـامِ لذتِ دوست‌داشتن
همیـن اسـت ڪہ آدم‌ها
نہ با اصـرار
ڪہ با پاےِ خودشان بیاینـد
و بماننـد براےِ همیشہ
ڪہ تا آخـرِ عمـر
هـرلحظہ براےِ هـم جان دهنـد
آمدنـت ولی حالا
فقـط و فقـط معناے عشـق را خـراب می‌ڪند.