دعا برای همه

دعا برای همه
گزیده‌ای از خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین علی بهجت

به زیارت که مشرف می‌شدند، دعایشان اغلب برای همه بود. می‌فرمودند: «من اینجا آمده‌ام برای همین‌هایی که هستند؛ برای همین‌ها آمده‌ام».
در زیارت بسیار به یاد حق‌داران و مؤمنین بودند. بعضی از زیارت‌ها را پنج مرتبه می‌خوانند؛ به نیابت از آن‌هایی که درنظر داشتند.
شخصی از دوبی آمده بود و می‌گفت: «من پانزده سال پیش در حرم پشت سر ایشان نشستم تا کارشان تمام بشود. کار ایشان که تمام شد، عذرخواهی کردند و فرمودند: ببخشید، مشغول بودم. حس کردم شما آمدید. شما را هم شریک اعمال کردم. من پهلوی آقا ننشسته بودم، پشت سرش بودم». آن شخص گفت: «ای کاش سال‌ها منتظر می‌ماندم».
مرحوم پدر بارها می‌فرمودند: «همین‌جا که مشغولم، حوایج همۀ این‌هایی را که اطرافم هستند، درنظر دارم». روزی پس از زیارت امام‌رضا بر سر قبر مرحوم نخودکی فاتحه می‌خواندند. شخصی اصرار می‌کرد که جمعیت را بشکافد و با فریاد و درگیری با مردم به سمت آقا برود. ایشان از من پرسیدند: «چه نیازی دارد که این‌قدر اصرار می‌کند؟». گفتم: «می‌خواهد درد دلش را برای شما بگوید». ایشان فرمودند: «من هم برای حوایج این‌ها اینجا آمده‌ام. اینجا آمده‌ام که از این مرحوم بخواهم خدمت امام وساطت کند. من برای حوایج این‌ها آمده‌ام، نه کار خودم».



#والیان_نور