گفتـی سیب ...

گفتـی سیب ...

و لبانت برای لبخندی گشوده شد

چیک چیک !

اولین تصویر

در روحم 

تصویر میوه ممنوعه ای بود که از میان

لبان به سرخی سیبت 

خارج شد!

من نه فرشته ام

و نه شیطان...

من آدمی هستم که

می فهمم لبخندت بهشتی از سیب به پا خواهد کرد

پس می خندم که بگویم : سیب !!


لبخند تو را چند صباحی ست ندیدم ای خانه ات آباد بگو سیب...