به سراغ من اگر می آیید

به سراغ من اگر می آیید

پشت هیچستانم ...

پشت هیچستان رگ های هوا پر قاصد هایی است

که خبر می آرند از گل وا شده ی دورترین نقطه ی خاک ...

پشت هیچستان چتر خواهش باز است

تا نسیم عطشی در بن برگی بدود ...

زنگ باران به صدا می آید

آدم اینجا تنهاست ,

و در این تنهایی سایه ی نارونی تا ابدیت جاریست ...

به سراغ من اگر می آیید

نرم و آهسته بیا یید

که مبادا ترک بردارد چینی نازک تنهایی ...



#سهراب سپهری