تو جانی سینهام جای تو چون دنیای من هستی

...
تو جـانی سینه‌ام جای تو چون دنیای من هستی
تو مهتابی و خوش امشب به‌رویاهای من هستی
چنان تاری که با آهنگ تو شب‌های من گرم است
سزاوری که گویم تو تمام گرمی‌دنیای من هستی
تو و مینای‌چشم‌تو در این‌امواج دریایی طوفانی
دل دیوانه‌ غـرق چشم توست تو جان من هستی
میان‌تار ابروهای‌خود آهنگ‌شب باشعر می‌خوانی
چو یک بیت از دل‌بشکسته‌ای مهتاب من هستی
درون وقـفه‌‌هـای شـعر تـو گـم گشـته قلـب شـب
چه می‌دانی که در تنهایی‌ام توخواب من هستی
لب رنگین تو چون موسیقی از عشـق می‌خـواند
چه نقشی کـرده آن سرخ لبت تو جان من هستی
در این آهنگ بغض‌ آلـود کـه مـن دل‌بسته بر آنـم
توچون چنگی‌که دراین غربت‌شب سازمن هستی
صدای‌نی دل‌تنهای من درگردش ابروی تو گم شد
چه پاییزی در تومانده و زیبایی‌اشعار من هستی
شرابین نگاهت‌می‌کشد هر‌عاشق‌دلداده بر مویت
شبیه تـو می مستی اسـت بر لب‌هـای من هستی
تـو را می‌بویـم‌ از عطر تـو خـوش لبریز می‌گردم
درون کوچه‌هـا گـم می‌شوم تـو یاس مـن هستی
تمـام شـهر می‌گـویند کـه مـن مجـنون تـو هستم
نمی‌دانـند دل بستم به تـو چـون جان من هستی
کنـار آن قدم‌هـای تو ردی اسـت گو که گم گشـته
که دائـم می‌روند با هم چنان سایه تو من هستی
ندا با این‌دل سودایی تنها که درامواج غم مانده
به هرکس می‌رسم می‌گویدم توعشق من هستی #سروده_های_عاشقانه
🆔 @RomanticPoem