عاشقانه

پشتِ پرچینِ نگاهت، دلِ طوفانیِ ماست
موجِ برپا شده از بے سر و سامانے ماست
از نهادم اگر آهے به ثُریّا برسد
شِڪوه ڪم ڪن، همه از بیمِ گران‌جانیِ ماست
دل به پایت اگر افتاده ڪه از مِهر تو نیست
مُهر رسواییِ عشق تو به پیشانیِ ماست
سیبِ دل، لک زده در باغ نگاهت نفسی
هدفِ تیرِ نگاهت دلِ قربانے ماست
طعنه ها مے زندم هر ڪس و ناڪس عجبا
ڪس نپرسید سڪوت از تبِ انسانے ماست