گناهان کبیره

گناهان کبیره:

از امام موسی کاظم(ع)نقل شده که فرمودند:
عمروبن عبید(دانشمندمعروف معتزلی) بر امام صادق وارد شد و چون سلام کرد و نشست ، این آیه را تلاوت کرد :
"و آن کسان که از گناهان بزرگ و زشتیها اجتناب میکنند.(سوره شوری آیه 37)
سپس از خواندن ادامه آیه خودداری کرد و امام به او فرمود:
چه چیز تو را به سکوت کشاند؟
گفت:
دوست دارم گناهان کبیره را که در کتاب خدا آمده بشناسم .
امام پاسخ داد: آری ای عمرو!

اول :
بزرگترین گناه کبیره شریک گرفتن برای خداوند سبحان است .(ماعده 72)

دوم:

اینکه از رحمت الهی نومید گردد (یوسف 87)

سوم :

امان از مکر خدایی(اعراف 99)

چهارم:
عقوق والدین (مریم 32)

پنجم :

قتل نفسی که خدا کشتن آن را حرام کرده (نساء 93)

ششم:

وارد کردن اتهام به زنان مومنه (نور 23)

هفتم :

خوردن مال یتیم(نساء 10)

هشتم:

گریز از جنگ ( انفال 16)

نهم :

رباخواری (بقره 275)

دهم:

افسون و شعبده(بقره 102)

یازدهم:

زنا (فرقان 68-69)

دوازدهم :

سوگند دروغ (آل عمران 77)

سیزدهم :

خیانت در غنایم جنگی (آل عمران 161)

چهاردهم :

نپرداختن زکات واجب (توبه 35)

پانزدهم :

پوشاندن حق (بقره 283)

شانزدهم :

میگساری(ماعده 90)

هفدهم:

ترک نماز و دیگر واجبات الهی (مدثر 42-44)

هجدهم:

پیمان شکنی و دوری از صله رحم(رعد25)

هنگامی که امام به اینجا رسید عمروبن عبید به گریه افتاد و از محضر امام خارج شد در حالی که میگفت:
"نابود شد هر که تفسیر به رای کرد و در فضل و علم با شما در ستیز برخاست "