عاشقانه

در قفس بی بال و پر صدها پرم آمد به یاد
در هجوم غم حضور دلبرم آمد به یاد
در هوای خاطراتم خسته از دلواپسی
شور و‌حال لحظه های آخرم آمد به یاد
روزها رفتند و من محصور تنهایی‌ شدم
واژه واژه، شعر، از چشم ترم آمد به یاد
در ‌پناه بی ‌پناهی های تو، بغضم شکست
در سکوتی تلخ، بغضی دیگرم آمد به یاد
مثل پاییزی که رنگ از چهره اش دزدیده اند
شاخه ی بی رنگ و بی بار و برم آمد به یاد
تا زمستان برف پیری ریخت بر ایوان دل
فصل گلهای یخ بی باورم آمد به یاد
نیست در تقویم عمر من بهاری بعد تو
درد مریم های خشک پیکرم آمد به یاد