بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
موضوع را از چند جنبه باید مطرح و به چند معنا باید نمود:
در سوره مبارکه الرحمٰن، از ابتدا تا به انتها به رحمت‌ها و نعمات واسعه الهی اشاره شده است، چنان چه ابتدای آن با کلمه و اسم رحمت خدا الرحمن آغاز شده است و ختم به اسمای جلال و کریم می‌گردد. تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِى الجَْلَالِ وَ الْاكْرَام - و در طی سوره 31 مرتبه به نعمت‌های غیر قابل انکار و شمارش خدا تذکر می‌دهد فَبِأَىِّ ءَالَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَان- و به برخی از آن نعمت‌ها و آلاء قرآن، انسان، علم بیان، خورشید، ماه، خوردنی ها، نوشیدنی‌ها، بهشت و حتی جهنم و نیز اشاره می‌نماید.
نعمت‌های شمارش شده و نشده از این قبیل همه از صادره از جلوه رحمانیت خداوند متعال است و به همین دلیل، نمی‌فرماید: الله، یا حکیم، یا علیم، یا قادر و در امر خلقت چنین و چنان نمود، بلکه می‌فرماید الرحمن قرآن را تعلیم داد، انسان را خلق کرد،به علم بیان را آموخت، خورشید و ماه وستارگان را به نظم درآورد و یعنی اینها همه جلوه رحمت الهی است.
اما ترتیب بیان شده توجه به عظمت مراتب وجودی آن تجلیات دارد و نه مبتلا و مبتلابه یا خطیب و مخاطب و بدیهی است که عظمت و حقیقت وجودی قرآن کریم به مراتب والاتر از انسان به معنای عام آن است.
پس از قرآن کریم، انسان از عظمت وجودی بالاتری قرار می‌گیرد که این عظمت به شرط برخورداری و استفاده صحیح از قدرت بیان به معنای امکان و قدرت تبیین و روشنگری و تکلم هدایت گرانه بر اساس آگاهی و آگاه کننده می باشد و آگاهی و قدرت تبیین و تکلم آگاه کننده نیز مستلزم تمسک و بهره‌وری از ظاهر و باطن قرآن کریم است.
پس از توجه به نکات فوق، تأمل در مباحث دیگری نیز لازم است که از جمله موارد ذیل می‌باشد:
الف) - هر چیزی جسم، روح و ملکوتی دارد، که ملکوت هر چیز نزد خداوند متعال و در اختیار اوست:
فَسُبْحانَ الَّذي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ - منزه است آنكه ملکوت سلطنت به کنه وجود همه چيز به دست اوست و به سوى او بازگشت مىيابيد.(سوره یس آیه 83)
و آن چه نازل می‌گرددنیز ازمنبع و خزینه است که همه خزاین زمین و آسمان‌ها نزد اوست و از هر چه حکمت و مشیت‌اش تعلق بگیرد، به اندازه لازم از آن خزاین نازل می نماید:
وَ لِلَّهِ خَزائِنُ السَّماواتِ وَ الْأَرْض -گنج‌های زمین و آسمان‌ها از آن خداوند است.(سوره منافقون بخشی از آیه 7)(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
موضوع را از چند جنبه باید مطرح و به چند معنا باید نمود:
در سوره مبارکه الرحمٰن، از ابتدا تا به انتها به رحمت‌ها و نعمات واسعه الهی اشاره شده است، چنان چه ابتدای آن با کلمه و اسم رحمت خدا الرحمن آغاز شده است و ختم به اسمای جلال و کریم می‌گردد. تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِى الجَْلَالِ وَ الْاكْرَام - و در طی سوره 31 مرتبه به نعمت‌های غیر قابل انکار و شمارش خدا تذکر می‌دهد فَبِأَىِّ ءَالَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَان- و به برخی از آن نعمت‌ها و آلاء قرآن، انسان، علم بیان، خورشید، ماه، خوردنی ها، نوشیدنی‌ها، بهشت و حتی جهنم و نیز اشاره می‌نماید.
نعمت‌های شمارش شده و نشده از این قبیل همه از صادره از جلوه رحمانیت خداوند متعال است و به همین دلیل، نمی‌فرماید: الله، یا حکیم، یا علیم، یا قادر و در امر خلقت چنین و چنان نمود، بلکه می‌فرماید الرحمن قرآن را تعلیم داد، انسان را خلق کرد،به علم بیان را آموخت، خورشید و ماه وستارگان را به نظم درآورد و یعنی اینها همه جلوه رحمت الهی است.
اما ترتیب بیان شده توجه به عظمت مراتب وجودی آن تجلیات دارد و نه مبتلا و مبتلابه یا خطیب و مخاطب و بدیهی است که عظمت و حقیقت وجودی قرآن کریم به مراتب والاتر از انسان به معنای عام آن است.
پس از قرآن کریم، انسان از عظمت وجودی بالاتری قرار می‌گیرد که این عظمت به شرط برخورداری و استفاده صحیح از قدرت بیان به معنای امکان و قدرت تبیین و روشنگری و تکلم هدایت گرانه بر اساس آگاهی و آگاه کننده می باشد و آگاهی و قدرت تبیین و تکلم آگاه کننده نیز مستلزم تمسک و بهره‌وری از ظاهر و باطن قرآن کریم است.
پس از توجه به نکات فوق، تأمل در مباحث دیگری نیز لازم است که از جمله موارد ذیل می‌باشد:
الف) - هر چیزی جسم، روح و ملکوتی دارد، که ملکوت هر چیز نزد خداوند متعال و در اختیار اوست:
فَسُبْحانَ الَّذي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ - منزه است آنكه ملکوت سلطنت به کنه وجود همه چيز به دست اوست و به سوى او بازگشت مىيابيد.(سوره یس آیه 83)
و آن چه نازل می‌گرددنیز ازمنبع و خزینه است که همه خزاین زمین و آسمان‌ها نزد اوست و از هر چه حکمت و مشیت‌اش تعلق بگیرد، به اندازه لازم از آن خزاین نازل می نماید:
وَ لِلَّهِ خَزائِنُ السَّماواتِ وَ الْأَرْض -گنج‌های زمین و آسمان‌ها از آن خداوند است.(سوره منافقون بخشی از آیه 7)(ادامه دارد...)
۶۵۳
۲۰ فروردین ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.