شاید یه نقطه ضعف باشه ول..

امروز تو راه برگشت به خونه بودم که یه زوج دختر پسر خوشتیپ دیدم..تا اینجا همچی اوکی بود تا اینکه پسره دست دختره رو محکم گرفت و شروع به بوسیدن دستش شد...این حرکتش نه بد بود نه چندش ولی وقتی اون لحظه رو دیدم و صورت شاد دختره یه لحظه احساس کمبود کردم..کمبودی و نقطه ای تو خالی که هیچوقت کسی غیر از اون نمیتونه پرش کنه..
و جدا از همه اینا قدر ادمایی که کنارتونن دوستون دارن و..رو بدونین از همه لحظاتش که باهاشون هستین لذت ببرین..شاید یه ادم اشتباه باشه و یا شاید در زمان اشتباهی اومده باشه و شاید کلا به هم نخورین و..ولی باز درکنارش میمونین از تک تک لحظاتتون لذت ببرین ثانیه به ثانیشو و اول ارزش ادم مقابل و همراه با وفادریش نسبت به ودتون بسنجئید...
اینجا دفترچه خاطراتیه که توش نصیحتی از طرف منم داره :)