سم رب الشهدا...

سم رب الشهدا...
.
ازدواج_شهدا کجا و ازدواج ما کجا...؟!
گاهی دلم برای ازدواج هایی به سبک شهدا تنگ می شود...
.
.
ازدواجی به سبک شهید_ردانی_پور....
که بجای اینکه به فکرِ برگزاری مراسم تجملاتی باشد به فکر رساندن کارت عروسی به حرم حضرت_معصومه بود...
مراقب بود در مجلسش گناه نشود...
آخر حضرت_زهرا مهمان ویژه ی مجلسش بود...
.
.
ازدواجی مثل شهید_میثمی...
که شبِ عقد از همسرش مُهر در خواست کرد تا نماز شُکر بجا آورد‌... میتوانست مثل خیلی های دیگر شب عقد مشغول رقص و بی بند و باری باشد اما فهمید که همسر نعمت خداست و در قبال نعمت باید شکر کرد نه عصیان...
.
.
یا شهید محمد_ابراهیم_همت که زندگی شان را در اتاق کوچکی روی پشت بام شروع کردند!
دریغ از یک چراغ خوراک پزی در اوایل زندگی...
.
.
یا شهید مهدی_باکری که اهل سادگی و از تجملات بیزار؛
که زندگی را در دو اتاق خانه ی پدری شروع کردند!
همراه با وسایل ضروری زندگی که آن قدر کم بود در یک پیکان استیشن جا می شد...
.
.
آن روز ها مراسم را ساده میگرفتند در انتخاب همسر به تقوا و دیانت توجه میکردند نه پول و ظواهر...
خدایی عمل میکردند و علوی زندگی میکردند...
.
.
این روزها سخت درگیر تجملات و ظواهر شدیم و معترض هم هستیم که چرا اینقدر طلاق و بدبختی زیاد است...
.
ما بجای توجه به "شعائر" الهی
به "ظواهر" دنیوی توجه میکنیم....
به راستی که همه ی ما میدانیم راه اهل_بیت و شهدا چیست ...
و وای به حال ما که میدانیم و اینگونه عمل می کنیم....