عاشقانه

نام تو مگر چیست؟ که شرط ضَرَبان است.
خونیست ،که در رگ رگ ابیات نهان است
از رایحه ی عطر تو،  قارونم و بی شک 
هرم  نفست،، گنج ترین گنجِ زمان است
لبخند تو مشهور ترین سیب بهشتی ست
از طرحِ لب توست که حوا نگران است
تصویر دوتا مردمک چشم تو انگار _
نیلوفر آبیست که در آب روان است
این آتش عشق است، که در هر غزل من
گلواژه ی "تو" مایه ی  آرامش جان است.
از عشق تو دیوانه ترین شاعر شهرم
"چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است"