بهشت کوچک من

گلستان تنها جاییه که وقتی میام داخلش تو رو با اسم کوچیک صدا میزنم...
میام روی صندلی که بار اول کنار هم نشستیم و از زندگی حرف زدیم...
از اشتراک...
من دلم که خیلی تنگ تو میشه میام اینجا...
هی بین قبور شهدا راه میرم و صدات میزنم...
گاهی هم زیارت عاشورای قشنگ حاج محمود رو میذارم و به نیابت از تو عاشورا میخونم...
اینجا تنها جاییه که حس میکنم هنوز کنارمی...
آروم از زیر چادر دستت رو میگیرم...
باهات قدم میزنم...
بهشت من اینجاست...
از تو چه پنهون یه وقتاییم که کسی نیست سرم رو میذارم روی شونه ات...
چشمامو میبندم و گریه میکنم...
اینجا دنیای کوچیک من و توعه...
دنیایی که پاکترین آدمای عالم شاهدش هستند و من دلهره ندارم کسی منو بخاطر دوست داشتنت ملامت کنه...
یارجان!
پاشو... پاشو بریم سمت حاج حسین...
پاشو هوا کم کم تاریک میشه...
#الهام_جعفری
#ممنوعه
من نوشت:
دلم برای چند دقیقه حرف زدنت، دیدنت، شنیدن حرفات حتی از دور تنگ شده...
میترسم چهره ات یادم بره...
عکسها جایگزین خوبی برای آدما نیستند...