بحثمان که میشد

بحثمان که میشد
حرفهای دلمان را
به زبانِ آهنگ برای یکدیگر میفرستادیم
من با ترانه های انتخابی ام تصدقش میرفتم و
او تا میتوانست ناز میکرد...
آنقدر این بازیِ شیرین ادامه داشت
تا مجبور میشدم برایش بنویسم:
+آشتی؟
-آشتی

همیشه بحث کردن مشکل را حل نمیکند
گاهی باید حرفِ دلمان را بسِپاریم
به نُت ها...
به ترانه ها...
به آنهایی که دقیقاً همانجایی که لال میشویم
به کمکمان می آیند
آنهایی که انگار داستان زندگیمان را از بَر کرده اند
شیرین است
یکبار امتحان کنید ؛
"زبانِ آهنگ ها را"