بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم.
خواهرم سلام...
چقدر زیباست وقتی که تو بدون ناز و ادا بامن صحبت میکنی... .
چقدر قشنگ است سیاهی چادرت که نمایان گر سپیدی لوح حیاست!!!
راستش را بخواهی، گاهی این سر سنگینی تو با من ، من را بخودم می آورد و دلم را متوجه برخی کج روی هایم میکند... .
وقتی که از چادرت میگویی، یقین میکنم که زیبایی ، چادر توست و این زیبایی جزئی از وجود توست!!!
چقدر دلنشین است وقتی که با کمال احترام و حیا، سرت را پایین می آوری و از کنارم رد میشوی...
نمیدانی این حیای تو، چقدر شیرین تر از آن عشفه هاست...
نمیدانی که چادر سیاهت ، چقدر بیشتر از رنگارنگی آن همه لباس های جور وا جور و تنگ و گشاد و مدل دارت، قشنگ و زیبا تر است...
دلت پاک است...
باور کن که با چادر ، پاک تر میشود این دل پاکت...
نمیدانی چه لذتی دارد وقتی که دور از آن همه قصد های پلید ، درون چادت آزادی.
تو آزادی تا بدون جلب توجه دیگران، با آرامش خیال، در پارک ها قدم بزنی، با دوستانت سینما بروی و راحت در جامعه باشی... .
حجاب تو، محدودیت تو نیست بلکه راز آزادی توست...
باور کن...
حرف دلم بود که خواستم بگویم...
حال تصمیم با تو...
فقط خواهش میکنم عاقلانه تصمیمت را بگیر***