خطبهنهج البلاغه

#خطبه۱۷۵نهج البلاغه:
بدانید که این قرآن پندآموزی است که هیچوقت درکارش فریب نیست.وهدایت کننده ای است که گمراه نکند.کسی با قرآن انس نگرفت مگرآنکه وقتی برخاست هم بهره بردوهم از او کاسته شد.
بهره برد از هدایت واز گمراهی اش کاسته شد.بدانید هرکه به قرآن پردازد فقیرنمیشودوهرکه از قرآن فاصله بگیرد بی نیاز نمیگردد.پس از قرآن برای دردهای خویش طلب شفا کنید ودردشواریها از آن درخواست کمک نمایید زیراکه قرآن بزرگترین دردهای انسان راکه عبارتند از کفرونفاق وظلم وگمراهی شفا میبخشد.بدانید که قرآن شفاعت کننده ای است که شفاعتش موردقبول واقع میگردد.وبه تحقیق کسیکه قرآن درروز قیامت شفیع او باشد این شفاعت مورد قبول واقع خواهد شد وهرکه قرآن درروز قیامت به زیان او سخن گوید آنچه فرموده تصدیق میگردد.