عاشقانه طبیعت گردی

بهار و از تو نوشتن شروع دلتنگی ست
چگونه پر بگشایم که بالِ من سنگی ست؟!
مرا ببوس که زیباترین شوم با تو
اگر چه قحطی آغوشِ عشق و یکرنگی ست
شبیه آهوی رم کرده می دَوَم تا تو
فرارم از دلِ  روباه و چنگ نیرنگی ست
چراغِ خانه ی دل را شکسته طوفانت
هنوز کشتیِ عشق از نگاهِ تو جنگی ست ؟
کبوترانِ دلم را به حیله پر دادی
برای ِ رومیِ رومم ، دلت پر از زنگی ست
چه آرزوی محالی به روز آزادی
نفس گرفته و راهی هزار فرسنگیست
مگر که فاصله ها را به خنده برداری
وگرنه این همه حسرت شروعِ دلتنگی ست...