غمگین مشو که سنگ، مرامش شکستن است

غمگین مشو که سنگ، مرامش شکستن است
آیـــیـــنه نـــــیز ترس مدامش، شکستن است

گیرم که صخره دست خودش را بلند کرد
دریا ! نرو! که پشت سلامش شکستن است

باران همیشه دوست بی شیله پیله هاست
شیشه ! تگرگ، لـُب کلامش شکستن است

چشم انتظار معجزه ماندن حماقت است
پیوند مشت و آینه نامش شکستن است

دلخوش به ریشه هات نباش ای درخت پیر
گاهی سکوت باد، پیامش شکستن است

بگذار عشق قسمتی از زندگی شود
گاهی بشر دلیل دوامش شکستن است !