تلخیصی بر کتاب آدم کوچولوی جدید
کتاب آدم کوچولوی جدید
نویسنده و تصویرگر کتاب "آدم کوچولوی جدید" آقای "لورن چایلد" است.
آقای "لورن چايلد" زاده‌ی ۲۹ نوامبر ۱۹۶۵ میلادی، در هلن چايلد؛ انگلستان است. وی موفق به کسب مدال سالانه‌ی "کیت گرینوی" از انجمن کتابخانه‌ها برای "برجسته‌ترین تصویر در یک کتاب برای کودکان" شده است.
مترجم این کتاب ۳۲ صفحه‌ای، که "انتشارات کتاب‌های زعفرانی"، آن را منتشر کرده، خانم "محبوبه نجف‌خانی" است.
داستان کتاب درباره‌ی پسرکی به نام "اِلمور" است. او تنها بچه‌ی خانواده است. اتاقی برای خودش دارد و یک عالمه اسباب‌بازی و خرت و پرت.
بابا و مامان اِلمور فکر می‌کردند، پسرشان بانمک‌ترین، باهوش‌ترین و دوست‌داشتنی‌ترین بچه‌ای است که در عمرشان دیده‌اند. اِلمور هم خوشش می‌آمد که بابا و مامانش این‌طور فکر می‌کردند. تا اینکه یک روز همه چیز عوض شد.
یک روز آدم کوچولویی به خانه‌شان می‌آید؛ برادر کوچک اِلمور که با آمدنش همه چیز را عوض می‌کند.
اسم برادرش "آلبرت" است. او هر چیزی را که مال اِلمور است، دست می‌زند، بر می‌دارد و یا خراب می‌کند. حتا سر جای اِلمور دراز می‌کشد و می‌خوابد و از همه بدتر هرکاری یا هر حرفی که اِلمور انجام می‌دهد، را تکرار و تقلید می‌کند.
تازه از همه‌ی اینها گذشته، آلبرت که بزرگ می‌شود، برایش تختخوابی را در اتاق اِلمور جای می‌دهند.
اِلمور واقعن کلافه و خسته شده از دست آلبرت، تا اینکه یک شب که اِلمور ناراحت و غصه‌دار است، آلبرت به سراغش می‌رود و او را بغل می‌کند و آرامش می‌کند. بعد از آن اِلمور پی می‌برد که برادرش چه نعمت بزرگی‌ست که نصیبش شده است.
#رها_فلاحی
نویسنده و تصویرگر کتاب "آدم کوچولوی جدید" آقای "لورن چایلد" است.
آقای "لورن چايلد" زاده‌ی ۲۹ نوامبر ۱۹۶۵ میلادی، در هلن چايلد؛ انگلستان است. وی موفق به کسب مدال سالانه‌ی "کیت گرینوی" از انجمن کتابخانه‌ها برای "برجسته‌ترین تصویر در یک کتاب برای کودکان" شده است.
مترجم این کتاب ۳۲ صفحه‌ای، که "انتشارات کتاب‌های زعفرانی"، آن را منتشر کرده، خانم "محبوبه نجف‌خانی" است.
داستان کتاب درباره‌ی پسرکی به نام "اِلمور" است. او تنها بچه‌ی خانواده است. اتاقی برای خودش دارد و یک عالمه اسباب‌بازی و خرت و پرت.
بابا و مامان اِلمور فکر می‌کردند، پسرشان بانمک‌ترین، باهوش‌ترین و دوست‌داشتنی‌ترین بچه‌ای است که در عمرشان دیده‌اند. اِلمور هم خوشش می‌آمد که بابا و مامانش این‌طور فکر می‌کردند. تا اینکه یک روز همه چیز عوض شد.
یک روز آدم کوچولویی به خانه‌شان می‌آید؛ برادر کوچک اِلمور که با آمدنش همه چیز را عوض می‌کند.
اسم برادرش "آلبرت" است. او هر چیزی را که مال اِلمور است، دست می‌زند، بر می‌دارد و یا خراب می‌کند. حتا سر جای اِلمور دراز می‌کشد و می‌خوابد و از همه بدتر هرکاری یا هر حرفی که اِلمور انجام می‌دهد، را تکرار و تقلید می‌کند.
تازه از همه‌ی اینها گذشته، آلبرت که بزرگ می‌شود، برایش تختخوابی را در اتاق اِلمور جای می‌دهند.
اِلمور واقعن کلافه و خسته شده از دست آلبرت، تا اینکه یک شب که اِلمور ناراحت و غصه‌دار است، آلبرت به سراغش می‌رود و او را بغل می‌کند و آرامش می‌کند. بعد از آن اِلمور پی می‌برد که برادرش چه نعمت بزرگی‌ست که نصیبش شده است.
#رها_فلاحی
۷۵۸
۰۵ شهریور ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.