لبانم

لبانم
طعم بوسه هایت را از یاد برده
تلخ تلخ اَند
کامم تیر مےکشد
بَسکه با بُغض سیگار را مَکید
و
دودَش را مهمان ناخوانده ے
ریه هایم کرده
که نفس را بر آنها تنگ آورده
و
ترک خورده تخم چشمانم
از بارش تَگرگ اشکهایم
بعد از آخرین بوسه
خو کرده ام به این خود آزاری