صم بکم عمی فهم لا یرجعون

صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لاٰ یَرْجِعُونَ ﴿۱۸﴾
کرند، لالند، کورند؛ بنا بر این به راه نمی آیند. (۱۸)