عاشقانه

میروم امشب دوباره در خیابانِ خودم
میخورم بر برف و کولاک زمستانِ خودم
با تو هی تصویر می‌سازم کنار لحظه ها
می‌نشینم توی بلوار خیابانِ خودم
زیر لب آرام میخندم به رویاهای خیس،،
می‌شوم با حسِ تنهایی پریشانِ خودم
گیج و گم در کوچه های آشنایی تا غروب
می خورم بر فصل های رعد و طوفان ِ خودم
مثل شبهایی که توی آینه زل میزنم
می‌شوم در گوشه ی این درد مهمان ِ خودم